Zeszyt Ulubione, ViktoriaV

zerwał się wiatr drzewami szarpie
strach panika okna i drzwi zamykam
modlę się o burzy przejście

wzburzona granatowa chmura
pędem po niebie
z niej grad w szyby wali
trąca wszystko dookoła

drogą ludzie spieszą do domów
nic nie stało się nikomu

po tarasie meble przewraca
parasol na pół skraca

błyska
jeszcze

cichnie
powoli
mijają kłopoty

oddech szczęścia

dobrze poczuć spokój
ucichły grzmoty

Krystyna Sz.

Wszędzie szarość.
Domy szare,
Ludzie szarzy,
Nawet pies biegnący z piłką

Nie ma już kolorów,
Zostały wymazane
I szarą farbą
Zastąpione

Idę, jednak
Wciąż z nadzieją,
Że ktoś się wyróżni
Z tej szarości.

Idę więc przed siebię.
Już zmęczony,
I zrezygnowany
Nagle widzę jakiś punkt.

Tam,daleko
Porusza się,
Wyróżnia,
Jest kolorowy!

To Ty!
Idziesz skulony,
Zgarbiony.
Boisz się!

Boisz się,
Swojego otoczenia.
Nie chcesz być,
Jak oni - Szary

Jednak słuszne były,
Twe obawy.
Zmieniasz się,
Kolory bledną,
Aż znikają na dobre.
Teraz jesteś jak oni
Całkiem SZARY

Czemuż ten niebieski kwiat zerwałeś?
Czy ty wiesz, że on miał życie?
Zastanów się, czy słusznie postąpiłeś
W momencie gdy niebieski kwiat zabiłeś

Chcę wiedzieć, jak Bóg stworzył ten świat. Nie interesuje mnie to czy inne zjawisko. Chcę znać Jego myśli, reszta to szczegóły.

Aby ukarać mnie za moją pogardę dla autorytetów, los sprawił, że sam stałem się autorytetem.

Wiadomo, że taki a taki pomysł jest nie do zrealizowania. Ale żyje sobie jakiś nieuk, który o tym nie wie. I on właśnie dokonuje tego wynalazku.

Jeżeli zabałaganione biurko jest oznaką zabałaganionego umysłu, oznaką czego jest puste biurko?

Jedynym dowodem na to, że istnieje jakaś pozaziemska inteligencja, jest to, że się z nami nie kontaktują.

Nie chciałam umrzeć, jedynie prowokowałam śmierć. Nie otrułam się. Bóg umiera, jeśli go nie kochamy, ale ja nie umarłam, choć nikt mnie nie kochał.