Zeszyt Ulubione, Jessy

Poprawiając kogoś , samemu można popełnić błąd...

*pamiętajmy jesteśmy o.błędni;)

Patrzymy na ludzi przez pryzmat naszych wyobrażeń.
I nawet nie zdajemy sobie sprawy jak często mylimy te wyobrażenia z rzeczywistością.

Z moich ust sączy się realizm.
Plami śnieżnobiały kołnierzyk optymizmu.
Parzy gorzką prawdą po szyi wyobrażeń.
Zastyga strugą obojętności w okolicy serca.

To ja sama składam się z nieskończonej ilości ostrych drobinek, nieskazitelnie czystych, mieniących się tęczą barw, pobrzmiewających echem odbitym od pustych ścian...

Będąc ze szkła,choć tak piękni, mimowolnie ranimy wszystkich, którzy chcieliby być bliżej...

Dlaczego niektórzy ludzie odpłacają się złem za dobro, a inni dobrem za zło…?

Żaden dzień się nie powtórzy,
nie ma dwóch podobnych nocy,
dwóch tych samych pocałunków,
dwóch jednakich spojrzeń w oczy.