Zeszyt .::Ulubione::., Riddlegirl

Strażniczka pomarańczowa niczym wulkan uśpiona w afekcie wybuchem swym zgładzi wszystko, co obudzi jej ukrytego w agresji smoka.

Następna strażniczka zielona jest wewnętrznym smutkiem obdarzona, który dławi, kąsa i gniecie, dlatego też każdego dnia samotnie cierpi i z braku nadziei siekierą rąbie swe serce w lesie.

Trzecia strażniczka, kolorem niebieskim włada, jest najbardziej krwawo przedstawiona, bo i jednocześnie najmocniej zraniona. Walki prowadzi od zarania dziejów, jednak, gdy bój krwawą masakrą się stawał to i ona, ta najokrutniejsza, nie zawsze odeprzeć atak umiała.
Po ranach ciętych, kłutych i szarpanych, wykrwawiająca się na skraju śmierci, swój gniew, ból oraz rozpacz zebrała i potęgą cierpienia lodem skamieniała.

Teraz stoi tu przed wami z zamarzniętymi już emocjami. Bo niebieska uczuć broniła, była najdelikatniejsza, więc nienawiść tych krzywd w krwawą bestię ją zmieniła.

Oto strażniczki moje trzy, co bram do trzech krain w sercu bronią, a magiczne miejsca te można znaleźć pod mojej osobowości osłoną.

Nigdy - to takie mylne słowo, którego często używamy chcąc coś wyeliminować w naszej podświadomości zarówno z przeszłości, jak i w przyszłości. A przecież to takie nieosiągalne, nie istnieje nigdy, nie istnieje zawsze, istnieje TERAZ!

Co ma wisieć nie utonie.
Nade mną wisi jakieś fatum, nie życzę mu źle, ale ciągle mam nadzieję, że kiedyś zabraknie mu powietrza.

Nie dawaj nikomu swojego serca na dłoni ... bo ktoś może je pomylić z poduszeczką do wbijania igieł.