Zeszyt ulubione, Olcia950

Nie patrz tak w moje oczy,
jak gdyby nic się nie stało,
życie inaczej się toczy
niż serce oczekiwało.
Nie mów do mnie tych słów,
co wiarę w tą miłość dają,
odróżniam jawę od snów,
marzenia się ulatniają.
Nie pozwól dłonią się spotkać,
dotyk- choć czuły tak boli,
jeśli nie możesz zostać,
nie przychodź, wbrew swojej woli.
Nie rań już serca mojego,
nazbyt już wycierpiało,
nie będzie końca dobrego,
za dużo dzisiaj się stało.
Nie pozwól mi wierzyć w marzenia,
daj mi choć trochę szczerości,
nic się przecież nie zmienia,
nawet gdy chcemy miłości...

I mimo tych wszystkich doświadczeń na mej drodze to proszę Cię Boże: Potrząśnij mną raz, a dobrze bo nie doceniam tego co mam i jak wiele mogę jeszcze zdobyć...

Zawsze trzeba wiedzieć, kiedy kończy się jakiś etap w życiu. Jeśli uparcie chcemy w nim trwać dłużej niż to konieczne, tracimy radość i sens tego, co przed nami.

Potem, przez następne miesiące wydawało mi się, że żyję za karę. Nienawidziłam poranków. Przypominały mi, że noc ma swój koniec i trzeba znowu radzić sobie z myślami.

A kiedy ona cię kochać przestanie, zobaczysz noc w środku dnia, czarne niebo zamiast gwiazd, zobaczysz wszystko to samo, co ja.

Dopiero późną nocą, przy szczelnie zasłoniętych oknach gryziemy z bólu ręce, umieramy z miłości.

Nie widziałam cię już od miesiąca.
I nic. Jestem może bledsza,
Trochę śpiąca, trochę bardziej milcząca,
Lecz widać można żyć bez powietrza.

Do nowych zadań w każdej chwili gotowa.
Jeżeli musi poczekać, poczeka.
Mówią że ślepa. Ślepa?
Ma bystre oczy snajpera
i śmiało patrzy w przyszłość
- ona jedna.