Zeszyt Uczuciowe, bianka100115

Jest tyle ładnych sposobów żeby spławić kogoś pozostawiając po sobie przyjemny smak niechęci i lekkiej nienawiści, która neutralizuje delikatnie cierpienie odrzucenia, frustrację upokorzenia i inne sprawy, dlaczego, więc wolisz wybrać milczenie? Nie możemy się więcej spotykać, nie powinniśmy już ze sobą rozmawiać, nie jestem zainteresowany dłuższą znajomością, nie chcę się angażować w nic na dłuższą metę, musimy zakończyć naszą znajomość, nie mogę dłużej utrzymywać z Tobą kontaktu, bo spotykam się z kimś innym, muszę odpocząć od ludzi. Kłamstwa, kłamstewka, utarte obojętne frazy, oficjalne zwroty. Wszystko lepsze niż milczenie.
-Weź się w garść stary i to zakończ. Miej odwagę dobić ledwo dychające zwierzę, którego nie zabiłeś tylko dlatego, że spudłowałeś. Strzelaj, nie zostanie Ci nawet mały siniak, po odrzucie broni, więc [...]

- A jak pachniała Ci miłość?
- Pachniała mi różnie, słodką nutą szczęścia z każdego spotkania i ostrym zapachem fajek na pożegnanie, cierpką tęsknotą, gdy czekałam na wiadomość od niego, duszącym żalem, kiedy się spóźniał lub błogim spokojem, kiedy był obok, lecz nieprzerwanie pachniała mi jego imieniem w moich myślach…

Zamknęłam drzwi...
...ale nie zmieniłam zamka.

Masz szansę.
Czekam.

Teraz wiem dlaczego całował jakby świat się miał wtedy skończyć. Po prostu nie widział dla nas jutra...

Jeżeli masz ją [miłość], nie potrzebujesz już niczego więcej, a jeżeli jej nie masz, to wszystko co masz, jest bez znaczenia.

Obawiamy się namiętności i wyśmiewamy tych, co za bardzo kochają. I nadal tęsknimy za uczuciem.

Przelotnie wymieniony uśmiech,
spojrzenie, które tak trudno zapomnieć,
przypadkowy dotyk,
zapach perfum, którego się szuka,
te kilka zamienionych słów...
Małe romanse naszego życia, które każdemu się zdarzają...
Trwają zaledwie chwilę, których czasem trochę żal...

Jeden taniec
Jedno wspólne zdjęcie
Jedna szansa na pocałunek
Jeden raz słyszałam, że jestem jego i że mnie nikomu nie odda

Tyle wystarczyło żebym pokochała
I powiedziała, że nienawidzę o jeden raz za dużo

Gdy dwoje ludzi pragnie się tak bardzo, to pragnienie okazuje się czymś więcej niż tylko pożądaniem. Tak często okazuje się ono głodem dotyku, głodem bliskości, a przede wszystkim głodem duszy.