Zeszyt trudno kochać., boss

Krzyczę. Tak, KRZYCZĘ! Ile razy mam powtórzyć, że nie mam drobnych? Biorę na zakupy dziesięć złotych i tyle. Lubię mandarynki. dlaczego nie mogę ich kupować na sztuki? Jabłka, gruszki, śliwki, banany, ludzie - wszystko jest podmiotem zbiorowym. Jeden zawini, dziesięciu głoduje. Chcesz zjeść jabłko, dźwigaj pół kilo. Dlaczego, dlaczego nie mogę być sam? Wybierać towarzyszy. Dlaczego? Wziąłbym jedną, góra dwie osoby. Tymczasem pakuję się do PeKaeSu z czterdziestoma innymi ludźmi. Chcę być sam. Sam jak jasny gwint. Jak szlag, kóry co rusz coś trafia. Sam, bo nie mogę być z Tobą.

Nie jestem z tych, którzy nie wierzą w miłość od pierwszego wejrzenia, ale zawsze wolę spojrzeć po raz drugi.

Jak kobieta widzi, że ktoś jest smutny, to nie mówi mu nigdy „jesteś smutny”. Tak głupio postępuje tylko mężczyzna. Kobieta udaje, że wcale nie widzi smutku – i jest weselsza, milsza, piękniejsza niż zwykle. Wtedy smutek mija.

Smutek to najdziwniejsze z uczuć: czyni nas bezradnymi. Jest jak okno otwarte wbrew naszej woli – przy nim można tylko dygotać z zimna. Z czasem jednak otwiera się rzadziej i rzadziej, aż wreszcie całkowicie stapia się z murem.

Uśmiech bywa aktem męstwa, smutek to słabość i postawa zbyt wygodna. Być radosnym i dobrym, kiedy świat jest smutny i zły, to dopiero odwaga.