Wybieramy drogę, którą podążamy,
Lecz czasem ta droga może się zmienić.
Wschód może stać się zachodem,
Północ może stać się południem.
Rzecz normalna staje się rzeczą nienormalną, niepojętą.
Fantastyka staje się rzeczywistością.
Lecz czasem droga wybiera nas
i nie mamy możliwości z tym walczyć,
ale podążać samemu poprzez życie...
I nigdy się nie dowiemy, czy to jest prezent?
Czy klątwa?

Silne,zimne,chłodne,wyemancypowane.
Gotowe odrzucić miłość.
Po to by płakać po nocach - gdy nikt nie widzi.
Oto my - Kobiety

Było w niej coś takiego, co nie pozwalało oderwać oczu od jej porcelanowej twarzy. Zachwycali się nią, ona odwzajemniała uśmiechy, spoglądała się na nich zielenią swych oczu.
W tym czasie w jej głowie kłębiły się myśli o swoim wyglądzie. Nie docierało do niej, że może się podobać. Zawsze widziała tą ciemną stronę. Izolowała się coraz bardziej.
Jednak zawsze po nocy przychodzi dzień...

Zdjęcie to coś więcej, niż tylko jakiś głupi obrazek. Zdjęcie to wspomnienie. To sposób życia. Zdjęcia są dla niektórych z nas całym światem, życiem. Pasją. Zdjęcia to nie są "słit focie". Zdjęcie jest sposobem patrzenia na świat. Odzwierciedleniem jego piękna. Zdjęcie jest umiejętnością patrzenia na świat z każdej perspektywy. Zdjęcie jest czymś, co ukazuje każde istnienie w inny sposób. Dlatego, że zarówno każdy człowiek jak i każdy inny fotograf jest jaki? Ano właśnie... jest inny. Inaczej patrzy na wszystko, inaczej wszystko odbiera. Dlatego tak bardzo fascynuje mnie fotografia. Dlatego wiążę z nią swoją przyszłość. To jest coś, co próbuję robić pod każdym innym tematem, każdym innym poglądem. Tutaj można pokazać wszystko. Każde jedno uczucie. Zdjęcie to umiejętność i perspektywa, ale i talent.

tam, gdzie zaczyna się makro, moja przyjaźń z fotografią przechodzi w namiętny romans.

Woal czarno białych fotografii
Przykrywa nam oczy, nadając im duszę...

W dzisiejszych czasach zanika magia fotografii.Teraz robimy słodkie zdjęcia na nk,z którymi nie łączą się żadne wspomnienia.Zdjęcia robione tylko dla komentarzy.

Nigdy nie mogłam odnaleźć pośród tych tysiąca gwiazd "mojej gwiazdy ".
Nigdy nie starałam się marzyć , bo złudne potrzeby są niczym w porównaniu do rzeczywistości .
Byłam grzeczną,odpowiedzialną dziewczynką , która chciała być wielka ale nikt jej nie powiedział jak ma rosnąć.
Nauczyłam się, że trzeba mieć twardy tyłek, a uleganie presji to katorga dla myśli.

Lubiła grać diablicę. Niegrzeczną dziewczynkę balansującą na pograniczu dobrego smaku. Robiła to nie z chęci popisu, a z dodania pewności siebie. Sądziła, że staje się Kimś w oczach innych. Czy na pewno...
Każdy ma w sobie coś z anioła i diabła. Trzeba jedynie znaleźć kompromis między racjonalnością a pragnieniami. Nawet tymi zakazanymi...