Zeszyt szczególne., .charlotte.

Kochać to także umieć się rozstać. Umieć pozwolić komuś odejść, nawet jeśli darzy się go wielkim uczuciem. Miłość jest zaprzeczeniem egoizmu, zaborczości, jest skierowaniem się ku drugiej osobie, jest pragnieniem przede wszystkim jej szczęścia, czasem wbrew własnemu.

Bywają takie dni i noce , które zmieniają wszystko . Bywają takie rozmowy , które są w stanie wywrócić do góry nogami cały nasz świat . Nie możemy ich przewidzieć . Nie możemy się na nie przygotować . Czyhają gdzieś , zapisane w łańcuchu pozornych przypadków , nieuchronne jak świt po ciemności .

Chciej być z kimś, kto nie będzie mówił i robił coś, tylko dlatego, że tego pragniesz. Bardziej od wymuszonych gestów, słów i czynów pożądaj jego szczęścia, tak jak on pożąda Twego. Bowiem nie ma nic bardziej krzywdzącego, jak fałsz, który zaczyna tworzyć mur między zakochanymi. I rozpierdala... Dosłownie - rozpierdala wszystko to, co płynęło kiedyś z serca.

A gdy brakowało mu słów, podchodził do okna i na zaparowanej szybie rysował dla niej serce. Zrobił tak ostatniej zimy. – pomyślała, patrząc na okno w sypialni.
Któż mógł pomyśleć, że ich losy potoczą się inaczej? Nie doceniła drobnych gestów swego męża. Jego niespodzianki zaczynały ją nużyć. A ona sama czuła się niespełniona. Zdradziła go z taką łatwością, wręcz rutyną. Nie miała żadnych pohamowań. A przecież się kochali. Przed Bogiem przysięgli sobie miłość i uczciwość małżeńską. A ona? Tak po prostu to przekreśliła.
Tamtej nocy istniała tylko ona i nieznajomy on. Przystojny, elegancki, pełen klasy. Nie zadawał zbędnych pytań. Nie interesowała go obrączka na palcu. Nie zastanawiał się dlaczego ona samotnie siedzi w barze w hotelu. Po prostu się przysiadł. Postawił drinka. Dociekał rzeczy banalnych. Począwszy od ulubionego koloru, skończywszy na ostatniej wyrzuconej kartce do śmietnika. Jego oczy wodziły po jej ciele... – na myśl o tym, szkarłatny rumieniec oblał jej policzki.
Jego dłoń na jej dłoni... W tym barze, czuła się jak nastolatka. Serce dygotało z podniecenia. I ten pocałunek. Najpierw czuły, delikatny, badający granice, a potem coraz szybszy, gwałtowniejszy. Ich oddechy splecione w jedność...- smutnym wzrokiem objęła sypialnie.
Zdradziła. Jednorazowa przygoda skreśliła jej małżeństwo. Zamiast rozwiązywać problemy, zaczęła od nich uciekać. A teraz musi zapłacić za swą lekkomyślność.

Za oknem minus 15, ale wszystko wygląda jakby piękniej. Oczy błyszczą, jak ten śnieg w słonecznych promieniach. A serce wali oszalałe. Wali, jakby chciało wyskoczyć z piersi i rzucić się w pogoń za Tobą, zamieniając cały ten chłód w gorąc. Stworzyć prawdziwe globalne ocieplenie swoją miłością.

Codziennie budząc się, proszę Boga, bym mógł otwierając oczy, ujrzeć ją nadal obok siebie. Czasami ogarnia mnie myśl, że gdy rano wstanę, jej już nie będzie. Porzuci mnie, tak jak porzuciły inne. Zabierze swoje zabawki, i pójdzie do innej piaskownicy. Boję się, że ona zapomni, że sobą samą rozprasza ciemność, jaka ogarnia mnie nawet za dnia. Powoli otwieram oczy. Na tą jedną chwile wstrzymuję oddech. I wypuszczam powietrze. Uśmiecham się, widząc jak ona bacznie przypatruje się moim porannym lękom.
-Myślisz, że Ci ucieknę?- zapytała mnie dziś, podając poranną kawę. Jej błękitne oczy przypatrywały się mojej twarzy. Nie czekała na moją odpowiedź. Podeszła do mnie i szepnęła do ucha:
-Kocham Cię. I każdego dnia budzę się przed Tobą, by móc odtworzyć sobie każdy zarys Twojej twarzy. Zapamiętać każdy milimetr Ciebie. Wiesz dlaczego to robię? Bo wydaje mi się, że któregoś dnia wyjdziesz z domu i nie wrócisz. A ja zapomnę. Jak wygląda kształt Twoich oczu, gdy śpisz. Jak zieleń Twoich źrenic z lękiem przypatruje mi się każdego poranka. Jak promiennie uśmiechasz się widząc, że jestem obok Ciebie. I uwierz mi. Będę zawsze.

Nawet nie zdajemy sobie sprawy,
jak wielką odpowiedzialność bierzemy na siebie,
gdy mówimy komuś kocham Cię.

Najprościej jest wyjść i trzasnąć drzwiami, nie przedstawiając żadnych argumentów.
Lecz w końcu trzeba wrócić. A problemy ot tak nie znikną, a mogą przybrać gorszą postać.

Jej zaufanie wielokrotnie dostawało po mordzie. Dziś dumnie kroczy przed siebie, kopiąc innych po tyłkach.

Euforia z endorfiną

Mieć świadomość, że budzisz się u boku kogoś, kto nie jest tylko chwilowym zapełnieniem pustki lub jednym z wielu kochanków na jedną noc. Mimo, że ludzie są dalecy od ideałów, a uczucia tak do końca nigdy nie będą doskonałe... Wiedz, że warto poczekać. Dziś tak wielu z Was sądzi, że trzeba chwytać dzień garściami i wyciskać z niego ostatnie soki. Lecz w dobrej zabawie trzeba znać umiar i mieć trochę przyzwoitości w zapasie. Bo i tym cholernym nadmiarem endorfiny możesz się w końcu zadławić!

Nie kochasz - odejdź

Mieć świadomość, że nigdy nie przyjdzie Ci usłyszeć: „- Dopiero teraz jestem szczęśliwy, kiedy Ciebie nie ma przy mnie.” Mieć pewność, że nikt nie rozdaje kart, nie kantuje ani też hazardowo nie pławi się w miłości. Bo przecież zawsze istnieje możliwość, że to jednak nie to... Lecz skoro wiesz już o tym dzisiaj i nie kochasz... Odejdź. Wielu z Was myśli, że może z czasem jakoś się Wam w związku ułoży. Wierz mi, nie ułoży. W uczuciach nie ma prawa być wątpliwości.