Zeszyt spod przymkniętych powiek, SometimeS

Tak to się kończy, gdy ogniste serce ulokujemy w papierowym ciele.

wszystko rdzewieje, a my szarzy ludzie
kolorem tęsknimy...

Mój feminizm kończy się na Twoim uśmiechu .

Weź aparat, czekam na Ciebie.
Jest ciepły, upojny, majowy wieczór.

(...)miał siedem żyletek, a ósmego dnia
Mną się zaciął.

Ale zapisu bólu w jednym obszarze pamięci nie można wymazać zapisami szczęścia w innych.

Śmiejecie się ze mnie, bo jestem inny. Ja się śmieję z was, bo wszyscy jesteście tacy sami.

Najpiękniejsza jestem wtedy, gdy tak kocham, że zapominam o tym, by się podobać.