Zeszyt smutne, cytlopka

Nie umiem patrzeć w oczy czyjeś tak jak kiedyś patrzyłam w Twoje,
Nie umiem śmiać się tak samo jak śmiałam się do Ciebie,
Nie umiem zaufać tak jak ufałam Tobie,
Nie umiem bo nie ma już Ciebie.

Nie da się przejść przez życie nie raniąc nikogo, kwestia tylko tego jak gębko wbijasz ostrze w serca innych ludzi.

Ból jest mierzony nie tylko ilością wypłakanych łez, lecz także liczbą uśmiechów, które musieliśmy udawać.

Wiesz co jest gorsze od płakania w poduszkę? Pustka. Taka chwila kiedy po prostu siedzisz i wpatrujesz się w niebo, wiesz, że nie możesz nic zrobić i ogarnia cię to przerażające poczucie bezsilności, które zżera cię od środka. A Ty nie robisz nic. Po prostu się przyglądasz.

Nie musisz być o Niego zazdrosna. Jesteś moją przyjaciółką i zawsze będziesz dla mnie najważniejsza.. ale nie wykorzystuj tych słów przeciwko mnie. Nie wymagaj ode mnie zrezygnowania z miłości. Ty byś nie zrezygnowała..
Wiesz, że zawsze będziemy dla siebie, ale nie zawsze będziemy razem. W końcu ułożymy życie po swojemu i nasze drogi i tak się rozejdą, co nie oznacza, że zapomnimy o sobie, prawda..? Ja właśnie zaczęłam układać życie po swojemu. Przepraszam, ale z tego nie zrezygnuję.

Biegnąc przez życie na skróty, zapominamy że meta nie oznacza wygranej, lecz koniec wyścigu.

Czuję pustkę. O tu. W miejscu gdzie powinno bić moje serce. Gdzie się ono podziało? A tak! Zabrałeś je ze sobą i nie pielęgnowałeś. Pozwoliłeś na to aby je zakopano w brudnej i zimnej ziemi. Ze świadomością, że już nikt go nigdy nie odnajdzie odeszłeś z uśmiechem na twarzy!