Zeszyt Smutkiem pisane, Lola_♡

W swych kłamstwach się gubisz,
flirtować z każdą lubisz.
Serce moje okłamujesz
na mą miłość nie zasługujesz.
deklaracje wciąż cytujesz,
szczerość i prawdę ignorujesz.
Nie licz na to, że będę Cię kochać
kiedy Ty będziesz figlować.
Zostaw moją głowę, moje serce
bo już dłużej Ciebie nie chcę.
Zabierz wszystkie piękne słowa
bo od tego boli mnie już głowa.
Nigdy już nie kłam, że kochasz
bo ja znam prawdę, której Ty i tak nie zmienisz.

Lubię spacerować
W deszczu

Podniebne łzy
Otulają
Szczelną kurtyną

Mokną smutki
Rozpuszczają się
Rozpacze
Topią żale

Lubię spacerować
W deszczu

Tylko on
Ciągle jeszcze
Na mnie leci

Znikły blade oczy słońca
co snuło letnią opowieść.
Znikły morskie fale,
szale, korale, jesienne bale
zaczną się. Łzy granatu
co chowają cię pod kocem.
Noce, co z myślami się biły
bawiły i gniły, w snach mój miły.

Letnia opowieść co koniec mieć miała
lecz nikt w to nie wierzył,
nikt nie chciał.

Można się zamknąć we własnym świecie tęsknoty i cierpień za osobą która była dla Ciebie tyranem. Role się odwracają gdy ty sam jesteś przez te cierpienia dla siebie katem

tyle ile wynaturzeń
uroku
blasków nocy i dni
kontrastów
spaleń i samobójstw

ile zebr na przejściu
myśli nagich
życia w klubie
nadziei w szpitalu

skrajnością nazywaj
obłędną
łzami bezdomnego
z dworca pustyni

okrąg poszukiwań
pętla tłem mojego umierania

17.3.15

W moje głowie toczy się wojna. Biel życia zmaga się z czarną śmierci. A niestety ale we mnie więcej jest czerni niż bieli.

Życie wiąże się z odpowiedzialnością i podejmowaniem ryzyka.
Kto nie bierze odpowiedzialności albo nie ryzykuje ten nie żyje naprawdę. Umarł za życia.

Mogę mówić wszystko ale te słowa nie wychodzą ze mnie.
One mieszkają gdzieś głęboko między ziemią a sercem.
Tam gdzie ludzkie milczenie jest dla mnie piękne.
Mogę mówić: kocham. przepraszam. i tęsknie.
Ale to trudne-wolę po cichu cierpieć.
I jest wiele słów co określa każdą mękę ale lżej udawać że samemu się nie więdnie.
Bo życie czasem daje nam różane ścieżki i niebo też błękitem wolne od złudzeń.
Bo żyć dla kogoś czasem odczuwa się z trudem...