Zeszyt smutek, samotność, fallen_angel02

Czy to nie absurdalne, że wspomnienia o dobrych czasach o wiele częściej doprowadzają do łez, niż wspomnienia o tych złych?

lekcja wf-u
Siedzę cichutko w kąciku zamykam oczy i wyobrażam sobie jak by to było gdybyś wrócił, aż tu nagle dostaje piłką w głowę...
Tak to wystarczająco dobitnie sprowadziło mnie na ziemię i uświadomiło mi że jednak nie wrócisz...

I znów spojrzałam w księżyc. I znów przypomniała mi się samotność. Nie musiałabym o niej sobie przypominać gdybyś był przy mnie. Choćby myślami.

-Tęsknisz za nim?
-Nie po prostu lubię patrzeć przez to okno.
-Kogo chcesz oszukać,chyba sama w to nie wierzysz.
-Nie oszukać, a uchronić.
-W takim razie przed czym i kogo?
-Siebie,przed myślą że on już nigdy nie wróci. W.G.

Poczuła dotyk jego dłoni mimo, że nie było go przy niej,
Czuła jak jego usta szepczą jej coś do ucha, delikatnym, subtelnym głosem,
Wydawał jej się być blisko, a jednakże był tak daleko,
Myślenie o nim dawało jej siłę na każdy nowy dzień…
Lecz, gdy ujrzała go z inną, serce jej zamarło, ogarnęła ją pustaka, cierpienie i ból,
Nie umiała być szczęśliwa, nie potrafiła marzyć jak dawniej, ani zakochać się na nowo.
Wszystko to przez niespełnioną miłość, która sprawiła, że z człowieka pozostał wrak!

Siedziałam na parapecie i patrzyłam na spadające krople deszczu. Tak jak moje łzy.

Płakałam bo myślałam o Nim. O Jego spojrzeniu, dotyku i uśmiechu.

I to było ponad moje siły.