Życie w ciągłym bólu
nie zwalnia od radości...
choć ostatkiem sił przelewa się
przez palce
małe rączki chwytają słońce

jakby chciały utulić je
do ostatniego snu...

i powiedz mi Panie
jak zatrzymać mam jej uśmiech
na ziemi...

a wypełnię się Tobą po brzegi

......

Z dedykacją dla najmłodszej
sześcioletniej pacjentki
KASI z Wrocławia.

Szukają nadziei
spoglądając w Niebo
ukojenia i chleba
krzyż na ich plecach pęka
serce rozpacz rozdziera
ręce w modlitwach składają

gdzie sprawiedliwość
człowieczeństwo umiera
ktoś krzyczy
lecz nikt go nie słyszy ...

Niech to już się skończy ;(

Dla Ludmiłki ... Kochana jestem z Wami ...

2.04.2022
Malusia_035

Ziemia krwią nasiąknięta
w ruinach dziecię płacze po matce
huk bomb i świst pocisków
trzęsie ciałami

gdzieś w dali
duch walki nie umiera
płomyk nadziei się dalej pali

jeszcze wrócicie do domu
zaświeci dla Was słońce
Słoneczników pola zakwitną
Wolnością się śmiejące ...

Dla Ludmiły i jej rodziny ...

1.04.2022
Malusia_035

W zwierciadle prawdy
rzeczywistość depcze emocje
szarość istnienia
przełamuję przerysowany świat

przenikam pustkę
między oddechami
szukając ciebie
po drugiej stronie Nieba ...

Kochanej Siostrze [*]

15.12.2021
Malusia_035

Gdy podmuch wiatru
Strąca życie z wątłego ciała

Wszystko pęka

Ziemia przyjmuje lekko
Opowieści życia w konturach

Reszta toczy się w głowie
Obiera kształt wspomnień

Wstawiłam kraty w sercu
Już Cię nie wypuszczę

Jak kiedyś z ramion...

*mamci

Może i w moich oczach widać
niegasnący szept smutków,
pod przymkniętymi powiekami
zarysowują się wciąż
bolesne kształty chmur z przeszłości,
a duszę i serce
okrywam płaszczem bolesnych ran.
To jednak tylko pozory...
By pod maską ulepioną z bólów lat minionych
chronić wszystko to co mi najdroższe,
w bezpiecznej przystani swojego serca
skryć Cię na zawsze przed niezrozumieniem
i nieżyczliwością tego świata
...bo po cóż mi wszystkie jego barwy?
Skoro mogłoby w nim zabraknąć najpiękniejszej
...Twojej.

~ I ภ ғ ĭ ภ ĭ т ε ~
10.10.2021
Myśli przeszłością pisane ...

napięta do granic
struna milczenia
nie pękła tyle lat

dawne słowa wyblakły
jak włosy na skroni

zgarbione plecy
to ostatni bastion

została pustka

Przeminie dzień
i stopnieją śniegi, okno roziskrzy
się słońcem
pluszowy miś zamknie w kącie oczy
a róże?
nie doczekają wiosny

dobrze
że kochasz wciąż
nie tylko dziś
choć o jedną noc będę starsza

Stracę Cię wkrótce na zawsze
Na moment spojrzę w drugi kąt
Stracę uśmiechy i zgasnę
Jak świeczki
Nastanie wielki mrok
Stracę tak wiele
Nie zasnę
A gdzieś tam zmieni się tło
Usta będą już jasne
A dłonie Twe znikną
z mych rąk.