Zeszyt Słowa prawdy, motherofplanet

Zdjęcia to wspomnienia, które dane jest nam trzymać w dłoniach... A wspomnienia są jak zdjęcia, które trzymamy w sercu.

Ściskam lęk stopiony w zaciśniętym pięściach, gdy noce drżą w napiętych żaglach mych skrzydeł przejrzystych, niczym stronice czasu.

Dokądkolwiek bym wygnał swe serce upominać się będzie o tych, których pokochało. Jest tak jak gdyby w każdym miejscu byli blisko, jakby wszędzie istniało żywe wspomnienie ich obecności. Serce - w nim pamięć trwa.

Głęboko ubolewam nad tym, iż nie mam drugiego życia, albowiem także i tamto z chęcią oddałbym za ciebie.

Nie rozmawia się po to, by uczynić kogoś bliską osobą, ale po to, by przekonać się, czy miałoby to jakikolwiek sens.

` Od dzisiaj zaczynam spełniać swoje marzenia związane z ludźmi. Bo poznanie Wisławy Szymborskiej choć małe już na pewno się nie spełni... Ludzie to nie pominiki- nie zaczekają, aż w końcu zdecydujemy się ich odwiedzić...

Kiedy umiera twój przyjaciel, niech twoje oczy nie będą suche, ale niech także nie stają się morzem. Łzy tak, ale płacz nie.

Czy wszystko pozostanie tak samo, kiedy mnie już nie będzie? Czy książki odwykną od dotyku moich rąk, czy suknie zapomną o zapachu mojego ciała? A ludzie? Przez chwilę będą mówić o mnie, będą dziwić się mojej śmierci – zapomną. Nie łudźmy się, przyjacielu, ludzie pogrzebią nas w pamięci równie szybko, jak pogrzebią w ziemi nasze ciała. Nasz ból, nasza miłość, wszystkie nasze pragnienia odejdą razem z nami i nie zostanie po nich nawet puste miejsce. Na ziemi nie ma pustych miejsc.

I trzeba być wielkim przyjacielem i mocnym przyjacielem, żeby przyjść i przesiedzieć z kimś całe popołudnie tylko po to, żeby nie czuł się samotny. Odłożyć swoje ważne sprawy i całe popołudnie poświęcić na trzymanie kogoś za rękę.

Przyjaźń poznaję po tym, że nic nie może jej zawieść, a prawdziwą miłość po tym, że nic nie może jej zniszczyć.

Ludzie przychodzą jak przypływ księżycową nocą i odchodzą jak poranny odpływ, zostawiając nad brzegiem pamiątki.