Zeszyt Samotność, margeli

już prawie zapomniałem jak...

siedziałem obok Ciebie
mając świadomość, że jesteś nieosiągalna dla moich dłoni,
dla mojego serca i moich ust...
wtedy- siedząc obok Ciebie, ramię w ramię, doznałem najboleśniejszej samotności.

...smakują słodko-słone łzy miłości.

Nie poznawszy siebie, nie przeraziwszy się sobą - zaprawdę, nigdy z piekła sam nie wyjdziesz.

Kiedyś sądziłam, że siła charakteru polega na tym, żeby być coraz to twardszym, wyrobić w sobie zawiły system ochronny, który pomaga nam pogodzić się z rzeczywistością. Ale wszystkie metody kształtowania charakteru wylatują przez okno, kiedy odkryjesz, że nie ma już żadnych prawd... a przynajmniej ty już żadnych nie dostrzegasz.