Zeszyt raz, Eliara

ta jesień była niebieska
jak Twoje oczy
miała smak słony
i pachniała tęsknotą
ubrana w za duży
sweter naszych snów
w końcu i ona odeszła
z pierwszym płatkiem śniegu

Pewna plastikowa dziewczynka wyobraziła sobie swój plastikowy świat.
Powietrze z plastiku, ludzie, myśli i uczucia. Pewnego dnia, gdy słońce mocniej świeciło, świat dziewczynki się rozpłynął. Razem z nim jej poglądy, jej życie. Kiedy była już u progu śmierci, ktoś jej powiedział: "Sztuczne rzeczy i pragnienia nie dadzą ci pełni szczęścia. Plastikowy styl narzucony przez innych nie da ci prawdziwego życia, tylko doprowadzi do zagłady."

Skoro to, co było między nami to nie miłość, a miłość to najwspanialsze uczucie w życiu człowieka,
to nie jestem w stanie sobie wyobrazić miłości.

Kiedy pamiętasz o tym, że masz zapomnieć, to znaczy, że jeszcze wspominasz. Dopiero gdy całkiem zapomnisz o zapominaniu, to zapomniałeś naprawdę.

Nie kocham Cię, nie uwielbiam Cię jesteś mi obojętny ale wciąż nie potrafie bez Ciebie żyć...