Zeszyt Przyjaźń, myexample

Po pierwsze, trzeba umieć rozumieć i akceptować. Potem trzeba być najlepszym przyjacielem. Zawsze. Trzeba pracować nad pokonywaniem tego, czego w tobie nie lubi druga osoba. [...] Czasami iskra zapalająca miłość jest z ludźmi od początku. Ale wielu tę iskrę bierze za płomień, który – jak uważają – będzie trwał wiecznie. To dlatego tak wiele ognia i żaru serc ludzkich po prostu się wypala i w końcu gaśnie. Nad prawdziwą miłością trzeba pracować diabelnie ciężko.

Powinno się przynajmniej raz dziennie przeczytać jakiś ładny wiersz, zobaczyć piękny obraz, posłuchać przyjemnej piosenki lub porozmawiać z najlepszym przyjacielem. W ten sposób budujemy piękniejszą, bardziej wartościową część naszego istnienia.

Szeroki świat jest pełen wielkich cierpień, i wielkich radości, mój przyjacielu. To pierwsze utrzyma Cię na właściwej drodze, a drugie sprawi ze podróż będzie znośna.

Będę przy Tobie
gdy zabraknie Ci sił,
nawet jeśli będę daleko spróbuję Ci pomóc...

Będę Cię słuchać
cierpliwie i spokojnie,
nawet jeśli miałabym słyszeć coś już milion razy...

Będę w Ciebie wierzyć
gdy wszyscy inni
zwątpią
łącznie z Tobą samym...

I będę się uśmiechać za Ciebie
i cieszyć z Twoich sukcesów
gdy Ty już zapomnisz jak to się robi...

A gdy zechcesz zostać sam...
Odejdę...
ale niedaleko.

Schowam się gdzieś w kącie i będę czekała...
Na gest Twój, na słowo.
Bo czuję, że mogę być później potrzebna.

Wtedy wrócę do Ciebie
Zrozumiem...
Pocieszę...
A gdy będzie trzeba...
Przytulę.

I nie opuszczę Cię,
bo przyjaciel jest po to,
by czuwać i trwać.

Jeśli uznanie twojej mądrości ponad moją mądrość ma zapobiec tej bezsensownej wojnie,to czynię to właśnie tu i teraz.A ty w zamian podaj mi swoją dłoń i zostań moim przyjacielem.

Najbardziej boli bezradność. Kiedy widzisz, że Twój przyjaciel płacze i wiesz, że nie możesz zrobić nic, aby łzy przestały płynąć..

Pamiętasz przecież, przyjacielu, te wszystkie dni, nadzieję tak wielką, że aż bolała, i zwątpienie, które korzystało z najmniejszego wyczerpania, żeby przyjść i zabić nadzieję.

Prawdziwy przyjaciel to osoba, która potrafi stanąć naprzeciw Ciebie i wygarnąć Ci wszystkie Twoje najgorsze wady, patrząc Ci prosto w oczy.

Będę mówić, przyjacielu. Najchętniej milczałabym, ale milczenie nie jest żadnym rozwiązaniem, milczenie nie wyjaśnia nic. A ja usiłuję wciąż na nowo wyjaśnić sobie i tobie, że to, co uczyniłam, nie było zdradą. Nawet wtedy, gdy zapragnęłam umrzeć, nie popełniłam zdrady i nie zawiodłam twojej wiary we mnie. I dlatego, przyjacielu, przeciw twojemu milczeniu będę się bronić słowami.

To wszystko opowiedziałam ci pierwszego dnia, kiedy spytałeś, dlaczego nie mogę swobodnie oddychać. Nie wiedziałam wtedy, że twoje pytanie było podstępem. Nie chodziło ci o genezę mojej choroby. Chciałeś wiedzieć coś znacznie ważniejszego; chciałeś wiedzieć, w jaki sposób urodził się mój upór, moja miłość, mój ból.

Cisza przyjacielu, rozdziela bardziej niż przestrzeń. Cisza przyjacielu nie przynosi słów, cisza zabija nawet myśli.

Czy wszystko pozostanie tak samo, kiedy mnie już nie będzie? Czy książki odwykną od dotyku moich rąk, czy suknie zapomną o zapachu mojego ciała? A ludzie? Przez chwilę będą mówić o mnie, będą dziwić się mojej śmierci – zapomną. Nie łudźmy się, przyjacielu, ludzie pogrzebią nas w pamięci równie szybko, jak pogrzebią w ziemi nasze ciała. Nasz ból, nasza miłość, wszystkie nasze pragnienia odejdą razem z nami i nie zostanie po nich nawet puste miejsce. Na ziemi nie ma pustych miejsc.