Zeszyt Przemyślenia, Richtik

7 dni czekania
czy Cię pragnę
tego nie wiem
tajemnicą moją
jesteś,
którą skrywam
nawet we śnie
dużo rymów już w tym tekście
coś zbyt słodko, ckliwie strasznie
dosypiemy soli
zaspę
choć dziś i tak już nie zasnę
zapomniałam
o 7 nocach
-tych najgorszych
właśnie
już piąta, śniadanie.

Patrzę w Twoje oczy
Widzę głęboką czerń źrenic
To one zdradzają mi kim jesteś
Boisz się
Chcesz to ukryć
One się zwężają
Zakrywasz tę głębię tęczową barwą
Ale nie znikają
Naiwnie się kamuflujesz
Zapominasz o jednym
Przed sobą nie można uciec...

Każde miejsce przypomina mi Ciebie
ławka, ulice, domy szepczą Tobie.
Każdy chłopak przypomina mi Ciebie,
śmiech, gesty, słowa wołają o Tobie.
Każde wspomnienie przypomina mi Ciebie,
wzruszenia, radość, łzy krzyczą o Tobie.
Więc jak mam zapomnieć?

Gdy świt nadejdzie
Znów będę sama
Wśród mroków jesieni
Słońce się przebija
Delikatny deszcz
Moją skórę obmywa
Z brudu nocy
W pół śnie spędzonej
Przez jedną myśl
Rozmytą po części
Bo nie chcesz
Nie chcesz być przy mnie i w mojej głowie