1.
"...Powiem tylko, że pewien starzec o wypróbowanej świętości przechodził kiedyś obok pustelni jednego z braci, cierpiącego właśnie na opisywaną przez nas chorobę duszy. Każdego dnia, pełen niepokoju, męczył się wykonywaniem ciężkiej pracy, budując i poprawiając rzeczy zupełnie mu niepotrzebne. Starzec zobaczył z daleka, jak ciężkim młotem kuł właśnie twardą skałę. Obok niego ujrzał kogoś podobnego do Etiopczyka, który, albo przykładał ręce do młota i razem z bratem bił nim o skałę, albo gorejącą [...]

... czyli o codziennym umieraniu (dla "świata") w zbliżaniu się do życia*

z apoftegmatów Ojców Pustyni

Pewien brat przyszedł do abba Makarego Egipcjanina i prosił go: „Abba, powiedz mi słowo, jak mógłbym się zbawić?” Starzec mu rzekł: „Idź do grobowca i lżyj umarłych”. Brat więc poszedł, lżył ich i ciskał kamieniami, a potem wrócił do starca, ten zaś go zapytał: „Nic ci nie odpowiedzieli?” – on odrzekł: „Nic”. Starzec na to: „Idź znowu jutro i wychwalaj ich”. Brat poszedł i chwalił ich, [...]

... czyli jak (i po co) zawalczyć o ciszę a dyscyplina to za mało

„Co mam zrobić z językiem, bo nie umiem go opanować?” Starzec mu odrzekł: „A jak już mówisz, czy to cię zaspokaja?” On odpowiedział: „Nie”. Rzekł starzec: „Skoro więc nie znajdujesz w tym uspokojenia, po cóż mówisz? Milcz raczej, a jeżeli zdarzy się rozmowa, więcej słuchaj, niż gadaj”

"życie bez słowa więcej daje niż słowo bez życia: bo pierwsze nawet milcząc przynosi korzyść, a drugie nawet krzycząc przynosi stratę. Jeśli [...]

...czyli co mnie u(Boga)ca

"...Przypowieść o Łazarzu i bogaczu (...) Zauważmy, że nie ma w niej mowy o tym, że bogacz okradał innych ludzi lub dokonywał jakiegoś innego zła. Jedyne, co można by mu zarzucić, to brak wrażliwości na biedę innych. Jednak w przypowieści nie na tym stawia akcent Pan Jezus, ale na wyborze właściwego dobra, a raczej na wyborze właściwej nadziei: Gdzie jest skarb wasz, tam będzie i serce wasze (Łk 12,34). Otrzymałeś swoje dobra – zawierzyłeś dobrom tego świata i z nich czerpałeś swoją [...]

...czyli od zawady "łatwego życia" do skały "trudności"

Każdy ma prawo do pokoju, do jakiegoś sukcesu. Musi jednak przyjąć, że podczas swego życia tu na ziemi nie osiągnie pełni pokoju, żadnego SUPERSUKCESU. Bez krzyża, bez cierpienia, bez wyrzeczenia – nie da się. Raj tu, na ziemi? To wprost kpina. Jezus mówi: Idź za Mną, wtedy zwyciężysz. Inaczej się nie da!

Święty Piotr został skarcony przez Jezusa, jak mało kto przed nim i po nim. Nazwany szatanem (przeciwnikiem) i zawadą.

A przecież jeszcze parę wierszy [...]

... czyli między zadaniowością a odfajkowaniem. O wolności przebywania w Bożej obecności, jako owocowaniu w porę i nie w porę...

...czyli jak można (nie) ugościć Boga. Od lenistwa do pracoholizmu.

"Pewien brat przyszedł do abba Sylwana na górę Synaj, a widząc jak bracia pracują, powiedział do starca: „Nie pracujcie na ten pokarm, który ginie, bo Maria wybrała lepszą cząstkę. Starzec zwrócił się do swego ucznia: „Zachariaszu, daj temu bratu książkę i umieść go w pustej celi”. A kiedy nadeszła godzina jedenasta, ów brat patrzył na drzwi, spodziewając się zaproszenia na posiłek; ale ponieważ nikt po niego nie przyszedł, wstał i [...]

...lub o bożych szaleńcach, albowiem "jeśli jesteś mądry po bożemu, to dla świata będziesz głupi".

"...Gdy czytam o Mikal przychodzą mi na myśl takie chwile, kiedy budzą się we mnie tendencje do tego, aby „nie przesadzać” z tą swoją wiarą, z chodzeniem do Kościoła, z poszczeniem w piątek itp. Często, gdy ktoś nam mówi, że czegoś nie zrobi, to nawet drwimy z niego: „a bo Ty byś chciał być świętszy od papieża” albo śmiejemy się z kogoś, że jest święty. Tymczasem taki tytuł powinien być dla nas [...]

"Abba Pojmen powiedział także, iż bywa człowiek, który niby to milczy, ale jego serce osądza innych; ten mówi nieustannie. Ale bywa i taki, który mówi od rana do wieczora, a zachowuje milczenie, to znaczy: nie mówi nic niepożytecznego."

Czym jest prawdziwe milczenie? Czy tylko brakiem mowy? Abba Pojmen trafia w sedno problemu: naprawdę milczy ten, kto żyje w harmonii z Bogiem, bliźnimi, sobą i światem wokół. Taki człowiek nie żywi urazy do nikogo i nie chce niczyjej krzywdy. Wszystko, co złe, przebaczył i w jego sercu króluje wdzięczność. Taki ktoś naprawdę milczy, nawet jego serce nie oskarża nikogo w ciszy nocy.

...czyli co mogę (dla Ciebie) zrobić. Medytacja "Szusta"

"...założyciel zakonu jezuitów święty Ignacy Loyola, wielki mistrz życia duchowego, widział doskonale sens i cel życia człowieka. Widział też wartość przemijających rzeczy stworzonych. W swoich ćwiczeniach duchownych tak te sprawy ustawił. Cytuję:

a) Człowiek po to jest stworzony, aby Boga, Pana naszego, chwalił, czcił i Jemu służył, a przez to zbawił duszę swoją.

b) Inne zaś rzeczy na obliczu ziemi są stworzone dla człowieka i aby mu pomagały do [...]

... czyli życie w ukryciu

Strzeżcie się, żebyście uczynków pobożnych nie wykonywali przed ludźmi po to, aby was widzieli; inaczej nie będziecie mieli nagrody u Ojca waszego, który jest w niebie.
(...)
Kiedy pościcie, nie bądźcie posępni jak obłudnicy. Przybierają oni wygląd ponury, aby pokazać ludziom, że poszczą. Zaprawdę, powiadam wam, już odebrali swoją nagrodę. Ty zaś, gdy pościsz, namaść sobie głowę i obmyj twarz, aby nie ludziom pokazać, że pościsz, ale Ojcu twemu, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, [...]

... czyli pomiędzy dobrem a złem. Dobrodziejstwa postu.

"...Czterdzieści dni na pustyni z całkowitym postem było świadomym wejściem w doświadczenie skrajnego głodu. W tym momencie pojawił się szatan z pokusą: Jeśli jesteś Synem Bożym, powiedz temu kamieniowi, żeby się stał chlebem (Łk 4,3). Zauważmy, że szatan wcale nie namawia Pana Jezusa do czegoś moralnie złego: jesteś głodny, masz prawo coś zjeść, 40 dni postu wystarczy. Nie ma przecież nic złego w przemianie kamienia w chleb. Kiedyś Pan Jezus przemieni [...]

... czyli z obfitości języka wojny. Walka o serce człowieka między deprawacyjną i kokieteryjna (ślepą na krzywdę bliźniego) "strefą komfortu", a uszlachetniającym jej porzuceniem.

motto: z poradnika Krętacza dla Piołuna
"Dla nas istota ludzka jest przede wszystkim żerem; naszym celem jest wchłonąć jej wolę w naszą, powiększyć sferę naszej osobowości jej kosztem. Lecz posłuszeństwo, którego Nieprzyjaciel wymaga od ludzi, jest czymś zupełnie innym. Trzeba się pogodzić z faktem, że całe to rozprawianie o Jego [...]