Z duchowości benedyktyńskiej: zrobić miejsce na Słowo (cz.1)
Z duchowości benedyktyńskiej: zrobić miejsce na Słowo (cz.2)
Z duchowości benedyktyńskiej: zrobić miejsce na Słowo (cz.3)
Z duchowości benedyktyńskiej: o grzechu i złudzeniu...
Z duchowości benedyktyńskiej: Kompas...
... czyli: "Aby cię słabość ludzka nie gorszyła, grzech swój miej zawsze przed oczami"
"Błogosławionej pamięci Atanazy, arcybiskup aleksandryjski, zaprosił abba Pambo, aby przyszedł z pustyni do Aleksandrii. Poszedł więc; i zobaczył tam pewną aktorkę. I rozpłakał się. A kiedy go pytano, dlaczego płacze, odpowiedział: „Dwie rzeczy mnie poruszyły. Pierwsza to jej potępienie; a druga to to, że ja nie tak gorliwie usiłuję spodobać się Bogu, jak ona usiłuje spodobać się grzesznym ludziom” (Apoftegmaty Ojców Pustyni, tom 1)
oprawa gadana: Szymon Hiżycki OSB "Benedyktyński Kompas życia 2. Zrób miejsce" (wokół 4 rozdziału "reguły". Jakie są narzędzia dobrych uczynków) https://youtu.be/NXMwEs3PkOY
Zeszyt użytkownika Odys syn Laertesa
Zeszyt o nazwie Proza życia.
Zeszyty
...bo krócej się nie dało, albo rym się zaplątał
...jak dobrze że ktoś to napisał a ja mogłem przeczytać
O tym czego się odzobaczyć nie dało
...tak sobie myślę
Słuchaj, synu, nauk mistrza i nakłoń [ku nim] ucho swego serca...
Człowiek potrzebuje tego co chce, pod warunkiem, że jest to dobre dla niego i wszechświata, więc powinien to dostać. Człowiek stworzony na obraz Boga, a jednocześnie Bóg mówi, dam Ci co chcesz, jeśli weźmiesz co dam. Co najmniej dziwne.