Zeszyt Proza, Alkomatek

Potrzebowałam klarownego znaku, jasnej wskazówki. Czegokolwiek, aby uspokoić zmysły. Zaczęła się wiosna. Idąc szybkim krokiem starałam się omijać kałuże. Bezskutecznie. Z nieba padały krople deszczu splecione z promieniami słońca. Za piętnaście minut ratuszowy zegar miał wybić godzinę ósmą rano. Było zimno. Wiatr targał moje nieumiejętnie upięte włosy. Uczesana w nieład uniosłam głowę. Trzepotem rzęs przebiłam się przez grubą warstwę szarawych chmur. Wzrokiem dosięgłam gwiazd. Ujrzałam w nich zielono-smutne oczy, które szeptały historię uplecioną z samotności i braku nadziei. Wiedziałam, do kogo należą. Przecież znaliśmy się bardzo dobrze, choć na tyle krótko by nie mówić wszystkiego na głos. Patrzyły na mnie. Rozpaczliwie szukając dłoni, która zupełnie przerażona utknęła w kieszeni skórzanej kurtki. Czułam delikatne wibracje dookoła. Zdawałoby się, że cały świat [...]

Ostatni raz na Ciebie czekałam. Ostatni raz przebierałam się piąty raz przed wyjściem z nadzieją, że mnie zobaczysz. Wszystko robię dla siebie, poprawiam makijaż, nie dla Ciebie, nie przez zapuchnięte od płaczu oczu, lecz dla siebie. Piję dla zabawy, nie ze smutku. Nie rozglądam się nigdzie w poszukiwaniu Ciebie. Nie czekam na SMSa od Ciebie. Spotykam się z przyjaciółmi, uśmiecham się. Stałeś się epizodem. Pojawiasz się, ale nie na długo i nie tak by zapadać w pamięć. Od czasu do czasu odkopię Cię z mojego serca. Bo zostawiłeś ślad. Ranę. Bliznę. Zadrapanie. Goiło się długo. Krwawiło. Lecz czas to wyleczyć.

Świadkiem życia. Akurat. Oko wszechwiedzy patrzy. Strzeż się każdego gestu. Strzeż się kłamać. Bój się mówić prawdę. Czujnie obserwuje. Wkradnie się w sumienie, sącząc truciznę w emocje, barwiąc zachodzące słońce w kolor krwi, złoto dnia to gorzka żółć. Zieleń mchu gnijącego od nadmiaru życiodajnej wody. Wypaczone nazwy kwiatów snują się po brzegu rzeki wyzwolenia. Ni dwóch oboli dla przewoźnika, ni trzydziestu srebrników za jego głowę.
Tak myślę, potrafisz tak jak Cię nauczono. Może nie tylko ogrom miłości czyni Twoje podobieństwo Bogu?