Zeszyt Prawdziwe, MagdaLOL

Nad brzegiem rzeki On i Ona - znienawidzony i samotny, niepewna i ignorowana...
Pod drzewem odpoczywała Pani z gromadką dzieci - rozbrykanych i niesfornych...
Nieopodal bawili się w najlepsze Panna z Kawalerem - co uciekali i ganiali się niestrudzenie...

(nierozłączna rodzinka na polanie Życia:
Czas z Przyszłością,
Przeszłość z Wspomnieniami,
a także Chwila i Moment)...

nieśmiertelność możesz zyskać wtedy jedynie, gdy jesteś gotowy stracić coś więcej niż tylko życie

Tylko w ludzkiej wyobraźni każda prawda znajduje skuteczną i niezaprzeczalna egzystencję. Wyobraźnia, a nie inwencja, jest najwyższym władcą sztuki - i życia.

Szekspir wywłóczy z człowieka zrozpaczoną duszę jak kreta z nory i pokazuje wszystkie jej drgawki. Widać wszystko - od słodyczy miłosnej, która jest niemal jawną, aż do tego, co pierzcha i kryje się przed wszelkim wzrokiem. Niektóre jego słowa mają siłę błyskawicy czy siłę zgłodniałego lwa, który wypadł skokami ze skalnej pieczary i ujrzał w oddali sarnę która ucieka.

Ja opowiadałem mu o Miriam, opowiadałem mu o niej tym chętniej, że chciałem uniknąć mówienia o ojcu. Po tym, jak przyjęła mnie do grona pretendentów, teraz odrzucała jako nieciekawego kandydata.
– Nie szkodzi – mówił pan Ibrahim. – Miłość, jaką do niej żywisz, jest twoja. Należy do ciebie. Jeżeli ona jej nie chce, to i tak nic nie może zmienić. Po prostu z niej nie korzysta. To, co dajesz, Momo, pozostaje twoje na zawsze; to, co zachowujesz, jest na zawsze stracone.

Człowiek jest wielki w rzeczach krańcowych: w sztuce, w miłości, w głupocie, w nienawiści, w egoizmie, a nawet w ofiarności - ale światu najbardziej brak przeciętnej dobroci.

Bawisz się słowami. Upajasz się nimi. Słowami chcesz zastąpić normalne, ludzkie uczucia, których w tobie nie ma.