Zeszyt Po Co Słowa? , Loner25

Prawda to odwaga
Choć bywa oczywista
I czasami naga
I tylko ona jest ciekawa –
Bywa nie do zniesienia
Bo często ludzie
W miejscu prawdy budują marzenia.
Bywa tez smutna i trudna
Oraz traumatyczna niczym czarna studnia
Lecz urok tej damy jest znany
Bo jej siłę wszyscy poznali
Ciągną za nią ludzie nauki
Pracy i sumienia
Boją się jej rozpustnicy i łotry
Boją rozliczenia
Prawda też zabija tych co ją poznali
Świadków prawdy przecież często mordowali
Bo prawda to wielka korona
Lecz jako wielka jest też i cierniowa.

W podziekowaniu Naji za inspirację - chyba już drugą.

Życie jest jak gra czasem jest za prosta, a czasem za trudna ale każda wersja jest do przejścia

-Śmierć.

-Czym jest śmierć?

-Jest tęsknotą.

Ciągłym płaczem nocą złotą.

Pustym niebem, końcem drogi

Gdy przekroczysz śmierci progi

Nie ma woli, nie ma myśli.

Nic już więcej się nie przyśni.

Nic już więcej się nie stanie.

Śmierć to wieczne spoczywanie.

-A co z sercem?

-Serce ginie, ale dusza dalej płynie.

Przez obłoki niczym cienie.

Cicho szepcze wiatru mknieniem.

Cicho biegnie, wnet kierunek zmienia

Cicho szepcząc do widzenia…

Stała na wielkiej agorze
dziewczyna niepewna swego
myślała o każdej porze
ile w niej złego, a ile dobrego.

Ludzie rzucali się błotem
mydlili oczy krytyką
pytali co będzie potem
nie było końca przytykom.

Jedni rozsądni i mądrzy
fason od lat już trzymają
inni najnowsi, niepewnie
pierwsze kroki stawiają.

Ci pierwsi pilnować pragną
by pustota nie skryła piękna
by mądrość mądrością została
choćby ulotna, lecz wielka.

Ci drudzy niepewnie stąpając
miast mądrości łzy puste leją
łzy na monitor padając
żale i brak wniosków kleją...

Słowo słowu nierówne
siła sile nie sprzyja
i rodzi się tylko pytanie
czy dobra chwila przemija?

Czy to, co w głowie jej huczy
rozsądkiem można nazwać?
Czy to co ją bardzo poruszy
jest warte by innym pokazać?

I nie wiesz człowieku cichy
czy słowa w ludzi mierzone
są po to by zabrać ci siły
czy by wydźwignąć gdy toniesz...

Człowieki są dziwne - zwierzyła się gwiazda niebu.
Chcieli bym spadła do stóp, a nie umieją wierzyć.

Oni tak zawsze. Tylko chcą. A umieć już nie -westchnęło niebo
i odsłoniło Księżyc - Niech płaczą do niego.

I odtąd płaczemy, nie wiedząc dlaczego.

Czasem jeszcze
pomiędzy szeptami szarugi jesiennej
majaczą milczące cienie

Wyciągają wiotkie ramiona
i w niemym ruchu ust
zaciskają obręczą słowa

I tylko gra światła
w szklanej czerni okna
zdradza myślami twarz

trudno je namalować

Rysowane w piasku zdjęcie.
Szum fal rozbijających się o wybrzeże.
Zwolnione tętno.
Niema pustka.

Piłka nożna

Od początku Polska była na przegranej pozycji w walce do finału Mistrzostw Świata przez złe tłumaczenie.
World Cup Qualifiers zostało przetłumaczone na Eliminacje do Mistrzostw Świata.
I to się zgadza: wszyscy się kwalifikują, a nas eliminują.

Nie zmieniajmy trenera, zmieńmy tłumacza.

Czasem pojawia się tak znikąd. Przychodzi znienacka. I w sekundę staję się niesamowicie smutna. Ach... Pieprzona samotność.

Beztrosko zaczynam swój dzień
Pierwszą kawą wypitą zbyt wcześnie
Włączam eskę w słuchawkach lub zet
Radio przecież grać musi koniecznie

I jak każda kobieta przed lustrem
Robię szybko makijaż naprędce
Nie mam czasu by bawić się z tym
Bo tych małych drobiazgów jest więcej

Lubię pracę więc czas szybko mija
Choć z radością odliczam godziny
Żeby szybko do domu powrócić
Mile spędzić swój czas wśród rodziny

Tu zazwyczaj coś zawsze się dzieje
Czasem ciężko jak droga pod górę
Ale więcej jest chwil tych przyjemnych
Gdyż mam bardzo wesołą naturę

I pomiędzy tym wszystkim zwyczajnym
Umiem znaleźć czas tylko dla siebie
By wypełnić go chwilą relaksu
Choćby patrząc w te gwiazdy na niebie.

Jedną z najgorszych rzeczy w śmierci jest brak pokory pewnych ludzi przed faktem jej nieuchronności