Zeszyt po prostu... niezwykłe., niewazne

Dziewczynko z kawiarni Wiosna Młodych
nie szczędź mi widoku nagich piersi
nagiej wewnętrznej strony ud
zatopię w nie oczy
ustami przesyłam tchnienie
może stanie się cud

Obiecuję westchnieniem
w nocy będę elfem
gdy powijesz dzieciątko
świętym Józefem

Ciepły dym papierosa wymieszany z Twoim oddechem otulał mnie w tą sierpniową noc. Słodki zapach perfum na Twojej skórze rozbudzał zamglone wspomnienia. Twoja bliskość przejmowała mnie bardziej niż chłód tamten wieczór. Nie miałam Ci wiele do powiedzenia, chciałam rozkoszować się Tobą w tej gwieździstej ciszy, zanim znów znikniesz na parę miesięcy. Wtedy nie było we mnie namiętności i pasji, była jedynie naiwna tęsknota. Tęsknota za sennymi marzeniami, za wspomnieniem urywków i chwil, które dałeś mi kiedyś, nie wiedząc nawet jakim później będą cierniem w moim sercu. Stałam tam, wpatrzona w ciemny obrys Twojej sylwetki. Piękne były gwiazdy, ale piękniejsze były Twoje oczy, wpatrzone we mnie. Nic nie mogło nam przeszkodzić. Staliśmy tam jakby sami, pamiętam, że ktoś koło nas przechodził, ktoś śmiał się w oddali, ale my byliśmy sami. Bez żadnych zobowiązań, roszczeń, nadziei i żalu. Słowa nie bolały, nikomu się nie spieszyło istny raj oprawiony w dźwięk samochodowego radia. Była noc i my. Później przyszedł zimny, deszczowy poranek z dużą dawką samotności. Wszystko zniknęło, my i tamta noc, został tylko tlący się papieros.

Pożycz swój czas, ja pozamieniam go w litery...
L. Kaźmierczak

Nie umiem już pisać, bo nie tęsknię, nie cierpię, nie umieram z miłości.
Wyrazy nie łączą się w ból, zdania nie łączą się w cierpienie. Nie umieram. Przynajmniej nie w ten sposób, który wprawia palce w ruch po klawiaturze. Nie w ten sposób, który przekłada myśli na słowa, a łzy przemienia w kropki i przecinki. Nie czuję niepokoju, który objawia się w wielokropku. Nie czuję Nic. Nic jest bardzo fajnym uczuciem objawiającym się normalnością. Normalnością tak normalną, że w pierwszej chwili nadal myślisz, że to tylko cisza przed burzą. Już robisz zapasy chusteczek higienicznych na skumulowane wewnątrz łzy, których bardzo się spodziewasz, a tymczasem Nic. Nic się nie dzieje. [...]

Mówi się, że w każdej legendzie kryje się ziarnko prawdy.
Każda historia kiedyś się wydarzyła.
Każda kiedyś się wydarzy.
W każdej możemy odnaleźć siebie.

Istnieją legendy, które mimo że włożone między baśnie, wcale nimi nie są. Są legendy, które opowiadają prawdziwe losy ziemi, ich bohaterowie to nie papierowe marionetki, ale żywe istoty. Legendy, które są zapisem kronikalnym wydarzeń minionych, jednak z biegiem czasu zaczęły zmieniać się na potrzeby ludzi, dokładano aspekty dydaktyczne, wycofywano wszystko co mogło w jakiś sposób zaburzyć ich światopogląd, aż w końcu zmieniały się nie do poznania.
Historia, którą pragnę ci opowiedzieć, wydarzyła się na tyle dawno, by zostać zepchnięta w fantazmatyczny świat baśni. Prawdopodobnie na przestrzeni wieków obrosła w legendę, nabrała uniwersalnego wymiaru – tak niestety [...]

Rozmawiałam z aniołem stróżem. Podziękowałam mu za opiekę w ostatnim tygodniu. Popatrzył na mnie ze zdziwieniem i rzekł: cały tydzień byłem na urlopie.

W szafie trzymam
trupa pamięci
bez wątpliwości
sine tło za oknem
podkreśla
łokcie drewnianych ramion
wyobraźni
rozpychanego pejzażu

W złamanym zaułku serca
siedzisz na kamieniu
z uwiązanym do nóg
cieniem
autobusowego przystanku

Powywlekałem wszystkie słowa
twoje za warkocze
zaplątane w błękit
listy
słane trzepotem
motylich skrzydeł...

Dzisiaj byłam ładna
Smutkiem
Odgarnęłam z czoła
Zmęczone włosy
Zerwałam pajęczynę lat

Zdziwione oczy
Patrzyły na mnie
Ciepłem spokoju
Wzdychały sennie

Miękko jak kot
Prześlizgnęłam się
Przez nadzieję ciszą
Pachnącą jeszcze zmysłami
A już samotną

Teraz wiem
Nie będzie więcej
Nocy
Tańczących słowami
Spojrzeń
Z lampek wina sączonych
Marzeń

Ostatnim wspomnieniem
Zamknęłam stare drzwi
Do wczoraj
Będę jeszcze młoda

-Robisz czasem ściągi?
-Zdarza się, ale to wtedy, gdy nie mogę znaleźć innego sposobu, aby się czegoś nauczyć
-Widać..
-Dlaczego tak myślisz?
-Bo widzisz… Perfekcyjnie opanowałeś najmniejsze czcionki. Wszystkie ważne słowa wypowiadasz właśnie takim Arialem, czwórką. Jakbyś nie był niczego pewien.
-Hmm. A nie pomyślałaś, że o takich rzeczach mówi się szeptem, że tego nie trzeba wykrzyczeć Georgia siedziemdziesiątką dwójką? To, co piękne jest wewnątrz...
-Teraz rozumiem.. A czy możesz chcąc raz powiększyć czcionkę?
-KOCHAM Cię!
-Caps Lock, podkreślenie, Calibri, 100
Tak możesz mówić mi zawsze..
Kocham Cię..