Zeszyt Piórko na wietrze..., WolnyHuman

Nie ważne ile razy chciałam odejść.
Nie ważne czy chciałam zabić.
Nie ważne ile nocy nie przespałam.
Nie ważne czy umrę teraz czy za parę lat.
To wszystko jest dziś nie ważne, bo jestem na granicy.
Stoję tu i nie wiem gdzie dalej iść.
Wychodzę z ciszy by eksplodować w płomieniach.
Chcę uratować życie, które zabijam.
Zamykam oczy i widzę się w środku mroku nocy.
Wiem, że chcę tu być, lecz nie wiem jak.
Chcę odnaleźć siebie, choć na końcu historii swej.
Złamać wszystkie zakazy i być wolnym.
Walczyć o swoje uczucia ze światem.
Nawet, jeśli doprowadzisz mnie do upadku duszy.
Ja powstanę i spojrzę ci w oczy.
Wygram, bo odnajdę się w tym przeklętym mroku.
Skończę z tobą, nie uciekam od tego.
Starałam się być kimś innym.
Lecz pojęłam, że całe życie byłam tobą…

Jak w pięknej bajce
Ja i Ty żyłyśmy,
w sobie nawzajem
miłość kryłyśmy.

Nic nie było w stanie
rozdzielić obu duszy.
I nawet boska siła
ich palcem nie ruszy.

Aż pewnego dnia,
przyszła z cienia
postać, którą była
Śmierć, bez wątpienia.

Nie znała współczucia,
moc łez nie działała,
zamknęła jej oczy
i w otchłań zabrała.

Puste dni, ciche noce,
dłuższe od wieczności.
W końcu przyszła Ona
bez chęci, z konieczności.

Jak w pięknej bajce
Ja i Ty żyjemy,
w sobie nawzajem
miłość wciąż kryjemy.

Gdy wydam ostatnią kroplę mojej duszy,
O mocy tak potężnej, której nic nie skruszy,
To usłyszysz Ostatnie Tchnienie Serca.
Najważniejsze... nawet od ślubnego kobierca.
Każde słowo moją duszę oddaje.
Najpiękniejsze jednak na koniec zostaje.
Niewyobrażalne, niepokonane, pożądane.
Tego nie można podrobić, nie może zostać zagrane.
Aktor - nawet najlepszy, będzie amatorem.
Ta kropla jest ostatnim mojej duszy wzorem.
Gdy Tchnienie Serca już zostanie wydane,
To dzieją się dziwy, nawet te nienazwane.
Na łożu śmierci wypowiesz te słowa -
Jesteś w stanie zrobić wszystko...
wstrzymać czas i puścić od nowa.

21 kwiecień 2012
sobota, dom

Czym ty być? Mnie nie ma
Czym byłeś? To tylko wspomnienia
Czym być chcesz? Sobą, lecz z nowego narodzenia
I tylko krople spod sznura kapią, nie pomogą nawet marzenia

Jestem centralną marionetką wszystkich wydarzeń
tym czego nie ma
tym o czym myślę
to o czym słucham

umre już martwa
choć wciąż żywa

niewypowiadane
niezapisane
puszczone w niepamięć

wieczne
w dobrej i złej części mnie

Hmm, w koronkach, jedwabiach
Zagubiłam się nieco.
Chciałam być kimś niezwykłym,
A jestem tylko kobietą…
Jakby słowa umknęły,
Jakby czegoś zabrakło.
Miały być fajerwerki,
A zostało tylko to światło.
Upojona Twym głosem,
Zamroczona marzeniem,
Nie chcę zwykłych obietnic,
Chcę byś spełnił pragnienie.
Byś pukaniem do drzwi
Zbudził nasze tęsknoty,
Nie chcę wierzyć już w sny,
Jesteś, jak mój narkotyk…

/Joanna/

Muzyka w moim sercu,
jest cicha i łagodna.
Jak morze,
w ciszy fal utkane.

Z każdym powiewem wiatru,
muzyka mego serca,
miłością się staje.

Nie ustanie ona nigdy,
do póki serce me bije,
bo wiem że żyje by kochać,
i kocham więc żyje.