Zeszyt Paranoje we dwoje, Distance

Nie traktuj tego jako listu. To raczej spis na kartce rzeczy ulubionych, przekazany w Twoje ręce jako wieczny dowód mojego istnienia. Nie musisz już nigdy do niego wracać, możesz spalić go w kominku, sprawiając, że pochłoną go płomienie...
Najdroższy, to nawet nie jest dla Ciebie. To chyba bardziej dla mnie samej, by wiedziała, że nie jestem z kamienia, że czuję, że myślę, że moje emocje nie są wyuczonymi odruchami, lecz cechami nabytymi na wskutek przeżyć i własnego postrzegania świata.
To moja lista, przeznaczona dla Twoich oczu, bym miała pewność, że ja sama dla siebie nie jestem urojeniem.
Najdroższy... Czy w rzeczywistości jesteś mi tak drogi? Czy to jedynie ułuda, uczucie szyte grubymi nićmi strachu przed samotnością? Czy ja Cię kocham [...]

Nie mogę obiecać ci nieba,ale pokażę ci magię wspólnego oglądania gwiazd a następnie wyszukam najpiękniejszą z nich i nazwę ją twoim imieniem.

Szeptem dotknęłaś strun w moim sercu, których nuty przebudziły aniołów, co pośród milczenia skrzydłami zasłonięci trwali. A ja, głupi, pośród zmarłych ich szukałem, gdy oni o błękicie nieba śniąc, spali.

Miłość do Ciebie jest źródłem wszystkich moich marzeń.

Dedykowane

Jeśli spytasz mnie ile razy przeszyłaś moje myśli, powiem że raz, ponieważ
tak naprawdę, nigdy ich nie opuściłaś.

Chyba właśnie po tym można poznać ludzi naprawdę samotnych... Zawsze wiedzą, co robić w deszczowe dni.

Kochając chcesz wierzyć, że odnalazłeś swój dom w sercu drugiej osoby.
Dom, w którym ktoś zawsze będzie czekał...

Kiedy szepczesz mi do ucha, czuję, że jestem zdolny zgasić słońce, z gór zrobić origami i pokroić rzeki na plastry, samym oddechem wstrzymać tornado, a barkami podtrzymać lawinę. Cholera, mógłbym połknąć meteoryt, ścisnąć księżyc w garści i podać ci jak na tacy. A gdybyś zapytała, jak bardzo cię kocham, rozłożyłbym ręce które objęłyby cały wszechświat i powiedział po prostu ,,tak bardzo".