Zeszyt Opowiadania ważne, I.Anna

"Kiedy przyjdzie noc i wyłączy sumienie"

Przespałem się z tematem sumienia i pozwoliło mi to spokojniej i weselej spojrzeć na ten w sumie poważny przecież temat. Poczytałem trochę o sumieniu wieczorem, porozmawialiśmy o nim, żeby dojść do jednego z naszych ostatnich spostrzeżeń, że sumienie pozwala sobie poradzić z sytuacjami, w których Stwórca się pogubił, tworząc wszechświat, a przede wszystkim ludzkość jedynie dobrym i dobrą, a nie doskonałymi. Jest więc w tym dziele stworzenia miejsce dla zbuntowanych aniołów, a zatem zło.

Weźmy i rozważajmy chociażby dekalog. Bo co z sytuacjami, gdy cudzołożenie jest dobre, a pożądanie żony czy męża bliźniego słusznym! A przecież są takie sytuacje. Sumienie pozwala wytłumaczyć, że małżeństwo nie jest na wszystko złe, a Bóg stworzył biologicznym człowieka [...]

Zmarłemu przyjacielowi,
towarzyszowi dzieciństwa.

Wszystko nagle przygasło. Wszystko zakrzepło. W moim sercu ciągła żałoba.
Jako dziecko musiałem się często pogodzić z tym, że wyjeżdżałeś. Podwórko często było puste, a teraz zawsze już będzie. Pomimo, iż odszedłeś, przecież żyłeś i żyjesz we mnie cały czas. Kiedy byłem mały, wyobrażałem sobie ciebie siedzącego na ławce i wyczekiwałem chwili twojego powrotu. Otwierając szeroko oczy marzyłem, że wrócisz. Marzyłem, że złapiesz moją dłoń i będziemy się razem bawili, że stworzymy wspólnie wiele wspaniałych rzeczy. Chciałem mieć kogoś, kto krył by mnie przed rodzicami i zawsze bronił. Bo chciałem, tak po prostu, krzyczeć z drugiego końca podwórka „przyjacielu!”.
Chciałem cię mieć po porostu żebyś był. I brak mi ciebie, szczególnie teraz. Nikt nie wypełni pustki, która została po twoim odejściu. Nikt mi ciebie nigdy nie zastąpi.
I wciąż będę wyobrażał sobie twój powrót. I będę uśmiechał się do twego zdjęcia.
Kiedy jest mi źle, przywołuje cię myślami. Tyle razem przeszliśmy. Kiedy brakowało mi sił, ty pokazywałeś mi nasze miejsce, nasz dom z oddali. Łzy szczęścia płynęły mi po policzku – „To już niedaleko” – mówiłeś. W sercu ciągle mam nadzieje, że dotrzemy tam kiedyś razem i pozostaniemy na zawsze.
Przyzwyczaiłem się, że jesteś obecny, że zawsze mogę na Tobie polegać.
Wciąż pytam: „Dlaczego?”. I to do mnie nie dociera. Jesteś tam skąd nie mogę cię zabrać z powrotem.

Mam nadzieję, że słyszysz to co mówię, gdziekolwiek jesteś, przyjacielu…

oszukała rodziców
że jest wspaniałym dzieckiem
radosnym i wyjątkowym

oszukała nauczycieli
że jest zdolna
pracowita i kocha wiedzę

oszukała chłopaka
że jest piękna
jedyna na świecie
i warta najcenniejszych skarbów

oszukała dzieci
że jest najlepszą matką na świecie
sprawiedliwą mądrą i kochającą
i że zawsze mogą na nią liczyć

oszukała wnuki
że kocha je bezgranicznie
jest silna zdrowa niezniszczalna
i potrafi piec najlepsze ciasto

oszukała lekarzy
że nic ją nie boli
że ma mnóstwo planów
i nie ma czasu na jakieś umieranie

spojrzał na nią
przytulił z uśmiechem
i pomyślał
że kocha ją
z tymi wszystkimi kłamstewkami

Cześć, piszę ten list, a właściwie kieruję go do osoby o nicku "juliaa".
Przeczytałem Twój list i w sumie, nie masz pojęcia jak bardzo Cię rozumiem.
Miałaś rację, w pewnym momencie się uśmiałem gdy czytałem Twój list, mianowicie gdy powiedziałaś ile czasu jesteś po prostu w domu.
Wiesz dlaczego? Bo ja sam, tkwię w moich czterech ścianach od blisko 14 miesięcy.
Również tak jak Ty nie mam przyjaciela z prawdziwego zdarzenia, mam przyjaciół, ale każdy ma swoje życie, nikt nie będzie żył moim.
Odrzuciłem całe społeczeństwo, albo to społeczeństwo odrzuciło mnie.
Jestem takim typowym nieudacznikiem. Nic mi w życiu nie wyszło, naprawdę.
Wiem o Tobie niewiele, ale sam nie miałem zbyt fajnie, w wieku 3 lat, zostałem postawiony przed wyborem [...]

Niekiedy pozostaje już tylko modlitwa…modlitwa, by nie znienawidzić tych, którzy deklarowali miłość, przyjaźń a poza oczami gotowi byli sprzedać człowieka za kilka pustych obietnic, za z pozoru odrobinę lepsze warunki albo lepszy seks...
Jak bardzo krucha w dzisiejszych czasach jest miłość…przyjaźń…jak łatwo depcze się dzisiaj czyjeś uczucia wchodząc w czyjś dom przyjacielem a wychodząc Judaszem…
Czy można kiedyś wybaczyć zdradę??? tak zwyczajnie przejść do codzienności, gdy osoba, którą kochałeś tak po prostu będąc z Tobą układała sobie życie z innym mężczyzną???, z mężczyzną, który trzy miesiące wcześniej wyrzucił żonę za drzwi, który utrudnia jej dostęp do dzieci, który stara się pozbawić jej praw do dzieci tylko dlatego, że pogubiła się z alkoholem…Jeśli przebaczyć znaczy zapomnieć…to myślę, że się nie da…bo [...]

nie powiedziała mu
że pijany wujek ukradł jej dzieciństwo
że do dziś nienawidzi nocy
bała się zgubić bilet do nieba
na pewno by tego nie zrozumiał
jakoś to będzie
pokona ten wstręt
przecież go kocha
panna młoda w cierniowym welonie

brak czasu
brak zainteresowania
brak współczucia
brak pieniędzy
brak pracy
brak zdrowia
brak życzliwości
brak uczciwości
brak kultury
brak wstydu
brak pokory
brak rozsądku
brak wiedzy
brak talentu
brak porządku
brak spokoju

brak wiary nadziei i miłości

wybrakowane życie potomków brakującego ogniwa

dawniej można było kupić od kobiety dwie dusze
za jabłko
zgładzić odwiecznego wroga
za trzydzieści srebrników

naciągnęli mnie na korzystny kredyt
i jestem dziś
bezdomny

Nie pamięta , jak dojechał do bazy . Przez całe 100 kilometrów analizował swoje życie.
W głowie układał różne tezy , pytania , odpowiedzi na które własnym monologiem szukał przychylnośći.
Pokręcił się chwilę po placu na odchodne żegnając się z załogą.
Podszedł do samochodu , oparł się o maskę.
- pójdę na pieszo - pomyślał
W końcu do domu miał nieco ponad 3 kilometry , więc spacer dobrze mi zrobi stwierdził.
Zresztą po drodze mijał cmentarz na którym pochowany był jego ideał kobiety.
Renata zginęła 4 lata temu w wypadku samochodowym , byli małżeństwem ponad 10 lat . I niczego nie potrzebował teraz bardziej niż wypłakaniu swoich żali właśnie jej.

Snół się powoli wlokąc ze sobą dzisiejsze wrażenia . Powolny [...]

To był ostatni kurs tego dnia . Po dostarczeniu tej paczki mógł w końcu oddać się we władanie weekendowego odpoczynku .
Znał dobrze to miasto , w końcu spędził tutaj część swojego życia . Nie musiał więc szukać jak zwykle adresata.
Zatrzymał się nieopodal rynku , wypełnił formularz i wyszedł z samochodu.
Szedł pomiędzy kamienicami , depcząc po znajomych zakamarkach . Pamięcią naznaczał poszczególne budynki oświetlone zachodzącym jesiennym słońcem.
Chciał spędzić w tym mieście resztę życia , bo pokochał je tak samo jak ...

Stanął pod domofonem naciskając przycisk , po cichu prosząc by znów nie napatoczył się marudny bufon , do którego przesyłka przyszła całe piętnaście minut po czasie.
Po chwili w domofonie usłyszał kobiecy głos
- Słucham
- [...]

Od kilku dni czuję się dziwnie. Wstaję rano i doceniam każde promienie słońca, każdą kroplę deszczu. Czerpię radość z tego, że się obudziłam, że zaczynam kolejny dzień w swoim życiu. Przede mną nowe wyzwania, przeszkody, które chcę przeskoczyć. Tak, zmieniło się to i chcę z każdą ,,kłodą pod nogą'' walczyć. Nieważne z jakim wynikiem, nieważne jak daleko ją przeskoczę. Ważne jest podejście do niej i sama chęć, co w moim przypadku jest już jakimś sukcesem.

Jestem... szczęśliwa? Być może zaczynam taka być. I chcę się każdego dnia uśmiechać. I dochodzę do wniosku, że ładniejsza jestem z uśmiechem na twarzy niż z ponurym grymasem.

Dziękuję Ci, bo wiesz, że to dzięki Tobie się zmieniam mój daleki świecie.