Dnia 01.01.2020 roku o godzinie 06:59 , znaleziono zwłoki młodej dziewczyny. Leżała martwa na chodniku , przed blokiem , w którym mieszkała. Na ustach jej malował się delikatny uśmiech , wyglądała tak jakby niechcący upadła i nie chce jej się wstać. Jednak ciemne szeroko otwarte oczy bez wyrazu zaniepokoiły człowieka , który tamtędy przechodził.Natychmiast wezwał policję oraz pogotowie.Wszystko wskazywało na to , że została wypchnięta ze swojego własnego balkonu.Wskazywały na to wszystkie zauważone ślady , takie [...]

MOJA KLAWIATURA CIĘ LUBI (c. d.)
„Uwaga! Wnikliwe” – odpisała rozbawiona, patrząc na swoje, rzeczywiście intrygująco korzystne zdjęcie. (Oj, tam – zobaczymy, ktoś zacz, Panie Mądralo posługujący się prostym, szorstkim językiem w stylu co najmniej mało kwiecistym. I nie do końca poprawnym. Facet często nie przebierający w słowach, ale myślący i rzeczowo uzasadniający swoje racje.
„Czarujesz? Mam się bać?”
„Czytam uważnie. Czasem między wierszami”
Poradził jej i pomógł rozwiązać techniczny kłopot [...]

Minęło już kilka lat odkąd postanowiliśmy nauczyć się żyć bez siebie. Może nawet bardziej była to moja decyzja, ale nie dałeś rady okazać się dla niej przeszkodą, więc dzielę winę na dwoje. Patrząc dziś na Twoją obrączkę widzę, że wyszło na dobre to nam obojgu. Zamienić niepewność na "tak", krzyk na spokój, szarpanie na spokojną rozmowę, tęsknotę na bliskość, natchnienie na dzieło, brak snu na poobiednią drzemkę, dziką nieufność na wspólne oswajanie codzienności... W całym tym szaleństwie była [...]

MOJA KLAWIATURA CIĘ LUBI
Juleczka przeglądała album, wydając okrzyki zachwytu. Zatrzymała się przy jednej z fotografii.
– To jest „to” zdjęcie? To, wiesz…?
- To, to – zaśmiała się Ewka.
***
Tego lata, po kilku miesiącach zdalnej pracy, stęsknione za swoim towarzystwem, skrzyknęły się na ognisko, w bardzo uszczuplonym gronie – wiadomo, pandemia…
Pandemia, narzekanie, biadolenie… Kręgosłup mi siada! Oczy mi wysiadają! Nerwy mam jak postronki! Mdli mnie na widok komputera!
- A ty, Ewka, jak? Dobrze się [...]

- Brakuje mi deszczu. Zamykam czasem oczy i myślę o tym, jak wybiegałyśmy z domu w niepogodę, żeby celowo zmoknąć. Krople spływały do ust, miały taki miękki posmak...
- Pamiętam. Z nikim innym nie spacerowało mi się lepiej, niż z Tobą. Zawsze byłaś chętna na nocne wędrówki, zbudzona kroplami, które uderzały w parapet...
- Zastanawiam się czy ktoś kiedyś widział jak tańczymy w deszczu, chwytając go dłońmi, ustami...
- Jeśli tak było to ten widok nigdy nie powinien zamknąć mu oczu na to, co piękne, a przed [...]