Zeszyt opowiadania , Voyage

Wiedziała, że są zakochani, patrzyła na ich spojrzenia pełne miłości, patrzyła jak wiosłował po oceanie uczuć, żeby dla tej jedynej, wybranej zerwać najpiękniejszy kwiat.
A przecież go nie pożądała, taki niepozorny gość, na ulicy nie zatrzymałaby na nim wzroku, a cóż mówić o dotyku. Zastanawiała się, co ją tak ku niemu pcha, było coś co nie dawało jej spokoju. Ich szczęście ? Może tak. Przecież zapomniała już jak to jest być kochaną, rozpieszczaną i spełnioną. zapomniała, jak to jest czuć się bezpieczną. Może jego siła, waleczność i charyzma.
I ten uśmiech, ten przeznaczony dla innej. I jego modlitwy o tamtą. Przecież tamta zajęta walką z chorobą nawet nie zauważy jej obecności w jego życiu.
Siedziała wpatrzona w ekran monitora czując [...]

Mam na Ciebie ochotę – powiedział – cały czas, bez przerwy. Nie potrafię zebrać myśli. Nie umiem opanować dłoni, skoncentrować spojrzenia. Przyciągasz – wyznawał nieustająco – jak magnes, nawet bardziej. Nie potrafię się od Ciebie oderwać. Chłonę Twój każdy oddech. Czasem tylko tego potrzeba by funkcjonować. Wiesz…

Nagle zamilkł. Zapadła cisza, która pozwoliła trwać spojrzeniom.

Oczy skierowała na jego usta.
Zanim zdążył cokolwiek powiedzieć palcem dotknęła delikatnie jego szyi.
Zmrużył oczy. Siedział bez ruchu czekając na jej kolejny krok. Musnęła ustami policzek jednocześnie głaskając Go po karku niczym kota spragnionego pieszczot.
Ich lekko rozchylone wargi zbliżyły się.
Poczuła ciepły, podniecający oddech, który wywołał na jej ciele dreszcze.
To wszystko trwało kilka chwil, a jednak… Jednak wydało się jakby czas przestał [...]

Uśpiona ma…
Szukałem Cię bezskutecznie, układając w głowie modlitwy błagające byś wróciła. Byś siedziała przy mnie i czułym spojrzeniem odganiała złe myśli. Uśpiona… myślałem, że już dawno postradałem zmysły. Wierzyłem… przecież byłaś przy mnie, siadałaś na skraju łózka i gładziłaś zmęczoną mą twarz.
Czułem Cię swoją duszą. Zawsze spokojnie liczyłem minuty, bo wiedziałem, że Ty przesuwasz wskazówki mojego zegara. Każdy dzień składałem w Twe dłonie, jako hołd Twojej ciężkiej i pięknej pracy nade mną.
Uśpiona… pamiętasz ten czas, kiedy myślałem, że już Cię nie ma? Zostawiłaś mnie. Dni, które przyszły były koszmarem, przed którym niegdyś mnie zawsze chroniłaś. Jak podle się czułem, jak bardzo się oddaliłem... Pewnikiem było, że na skraju przepaści zostałem sam… I wyłem do księżyca jak oszalały. [...]

* Człowiek nie powinien nienawidzić, bo zły człowiek to nie szczęśliwy człowiek.

Gdy była młodsza, była światkiem łez własnego ojca. Jego serce zostało złamane, a on usilnie starał się je poskładać. Kiedy pojął, ze jest to nie możliwe odszedł, w ślad za nim poszła matka. Pierwszy raz w życiu znienawidziła.

* Człowiek nie powinien kłamać, bo oszukujący człowiek to zagubiony człowiek.

„To nic”, mawiała „Wszystko jest w porządku”, ale tak naprawdę nic nie było w porządku. Dusiła się, jakby odebrano jej powietrze. Powinna był umrzeć nim się zbudziła. Czemu tak się nie działo?

* Człowiek nie powinien być sam, bo samotny człowiek to smutny człowiek.

Ludzie pojawiali się i znikali z jej życia jak jacyś pieprzeni magicy. Nigdy nie zostawiali [...]