Zeszyt ok, maphi

Ubrana w odwagę przed tobą stanę.
Zamkną oczy i złapię cię za rękę.
Powiem jak bardzo cię lubię.

Ubrana w tęsknotę stanę przed tobą.
Uronię łzę, a ty ją otrzesz.
Wyszeptam jak bardzo mi ciebie brak.

Ubrana w prawdę, usiądę obok ciebie.
Uśmiechnę się a zrozumiesz,
że nie mam już sił bez ciebie żyć

Nie tysiąc uderzeń sprawia, że jesteśmy potężni lecz jedno uderzenie, wykonane tysiąc razy.

opowiedz mi siebie
wzburzonym oceanem
niespokojnymi
kroplami deszczu
opowiedz dotykiem
smutnego spojrzenia
a potem milcz do mnie
zdaniami na ekranie

tylko tyle...
nic więcej...

"Jestem za blisko, żeby mu się śnić." Wisława Szymborska.

odległość to taka bliskość
która uczy nas trwać
czasem w dwóch różnych światach
stąpając po jednym niebie
ale ty jesteś tutaj
zbyt blisko
by dotknąć cię w snach
a jednak można się stracić
z oczu
na jakiś czas
lecz trzeba zaufać ścieżkom
które nas prowadziły do siebie

Nie wiem kompletnie co zrobić.
Boję się słuchać. Twe słowa mogą dobić.
Zamykam się w sobie pozwalając Ci odejść.
Mózg podpowiada, że lepiej jest się rozejść.
Myślisz o przyszłości, lecz o mnie nic nie mówisz.
Zadaje pytania, a Ty w odpowiedziach się gubisz.
Nie ufam Tobie. Wiem, że mnie zostawisz.
Raz na zawsze z moim sercem się rozprawisz.
Lecz prosze zrób to tak porządnie, bym na przyszłość wiedziała.
Że najbezpieczniejsza jestem trzymając się od Ciebie z dala.

Myślę, że życie jest trochę jak te plansze z dzieciństwa, na których łączyliśmy kropki w oczekiwaniu na wynik. Każde połączenie przybliżało nas do końca, każde było równie ważne. I tak jak tam, w życiu chodzi o to by się nie zatrzymać, by dobrze połączyć elementy, by obraz był jak najbardziej widoczny.
- Nie sądzisz, że to sens Naszej indolencji?

Mówiłaś mi kocham
Cudownie się żyło
Dziś się nie odzywasz
Jakby mnie nie było

Mówiłaś, że będziesz
Szczęściem i nadzieją,
Ale już cię nie ma
Wspomnienia się śmieją

Nie ma już niczego
Z tego, co mi dałaś
Wierzyłem, że kochasz
Niestety kłamałaś

Kłamałaś mi za dnia
Kłamałaś i nocą
Udawałaś miłość
Tylko nie wiem po co

Spoglądam przed siebie
Widzę martwe lustro
Miałem kiedyś szczęście
A teraz jest pusto

Popiół został tylko
Wygasło ognisko
Ból piersi przygniata
Skończyło się wszystko

Kazimierz Winnicki
(wszelkie prawa zastrzeżone)

Codziennie jesteś sprzedawany za miskę soczewicy. Codziennie jesteś zdradzany za 30 srebrników. Codziennie napotykasz mnóstwo nietaktów, niedelikatności, interesowności, manipulowania twoją osobą, nie mówiąc już o atakach brutalności, chamstwa, nieuczciwości.
Naucz się mówić: nieważne. Bo inaczej zaleje cię fala błota. Bo inaczej, gdy będziesz to wszystko zapamiętywał, analizował, udusisz się. To jest droga samozniszczenia. Ci, którzy lądują w zakładach psychiatrycznych albo popełniają samobójstwo, mają rację oskarżając otoczenie. Ale są również sami winni.

Dlatego naucz się mówić: nieważne.
Tym bardziej, że i ty nie jesteś bez winy i ty sprzedajesz swoich braci za miskę soczewicy, zdradzasz ich za 30 srebrników. I ty popełniasz wobec nich tysiące niedelikatności, jesteś interesowny, przewrotny, nie mówiąc o wszystkich nietaktach, z których sobie nie zdajesz sprawy, które weszły w styl twojego życia.

Spleceni w uścisku wzajemnej winy umiejmy sobie nawzajem przebaczyć.

Napotkałam na swojej drodze jedyny tak bliski mi uśmiech i głos, którego nie zastąpią mi już nigdy inne, dlatego nie pozwól mi o tym zapomnieć.