Zeszyt 20, misiek92

Szukałem was wołałem was…by nauczać wybaczania w miłości.A wy nie słyszeliście mojego wołania bo zagłuszały go okrzyki cierpienia ludzi których kamieniowaliście w imię miłości do mnie.

To,że ktoś cię kiedyś skrzywdził,że ukochany zawiódł,że przyjaciel zdradził nie jest powodem by pakować z góry każdą napotkaną istotę do jednego worka z nimi.
Albowiem nigdy nie wiadomo czy jutro na rogu ulicy nie spotkasz anioła który jednym spojrzeniem mógłby odmienić twoje życie i ofiarować miłość.

Tak bardzo mnie już ranią niedomówienia w relacjach naszych niedoskonałych…
Każde słowo niczym nóż przeszywa wnętrza serc obolałych…
Już Twoje rzęsy nie trzepoczą w radosnych mnie powitaniach…a uśmiech nie ma już tego blasku jak przy dawnych stęsknionych sercami spotkaniach…
Nie ma już skrytych spojrzeń twoich oczu ukochanych, nie ma już czułości, nie ma już uniesień choćby najmniejszych iskierek naszej namiętności…
Nie ma też już sensu bolesne naszych serc pozorne trwanie…
Więc żegnaj… i wybacz………moje Ty Kochanie…

Zazwyczaj wtedy gdy tracimy kogoś, kto w naszych oczach był zwykłym, polnym kamykiem zdajemy sobie sprawę, że ten skromny kamyk był najszlachetniejszym diamentem.

Miłość to nie tylko cała gama najpiękniejszych słów,uczuć,dotyków…
Miłość to również zapewnienie godnych warunków życiowych ukochanej kobiecie,tak aby była pewna ,że będąc z tobą zawsze może czuć się bezpieczna.

Nie mogę obiecać ci nieba,ale pokażę ci magię wspólnego oglądania gwiazd a następnie wyszukam najpiękniejszą z nich i nazwę ją twoim imieniem.

Czasami pod serdecznym uśmiechem kryją się wielkie doznane krzywdy,niespełnione marzenia i miłość,która zamiast szczęścia ofiarowała ból.

Namalowałem obraz…skromny,czerwony kwiat zagubiony wśród kamieni i odrapanych murów.Nazwałem go”Samotność”.Za chwilę przyfrunął błękitny motyl…już nie byłem samotny...

Czasem zdrada coś kończy…rozpada się jedność jak opuszczone szkło. Nie da się poskładać do kupy zdradzonego szczęścia.Nigdy już nie będzie tak samo, żal pozostanie na zawsze, jak wbity w serce nóż a wspomnienia powrócą przy każdej sprzeczce.Dlatego trzeba wybaczyć i odejść… na zawsze.

Jeśli los ofiaruje ci skrzydła…nic ci po nich, jeżeli nie pragniesz posługiwać się nimi w służbie drugiemu człowiekowi.