Zeszyt Nieszczęśliwie... Aneto, PrzemoMCR

wciąż słyszę dźwięk zbitej filiżanki,
w tej knajpce za rogiem, którą nazywałaś naszą...

wciąż czuję zapach tego deszczu,
Który spadał na Ciebie, bo złożyłaś parasol

wciąż pamiętam Twoje zasuszone kwiaty,
zupełnie jak bym cofnął się w czasie

wciąż słyszę melodie tej piosenki,
którą nuciłaś wtedy rano na tarasie

Lecz nie pamiętam,
jaki podałaś powód..
kiedy odchodziłaś ode mnie...
na zawsze..

Prosiłam mojego Anioła Stróża, żeby Cię pilnował.
Odmówił.
Gdy spytałam dlaczego, odparł "Anioł Anioła Pilnować Nie Musi" ;)

autor nieznany?

Bo niby jestem szczęśliwa ale czegoś brak...i On wie że ja mu nie ufam, i czuję się okropnie bo może tej właściwej osobie nie umiem zaufać. Bo może nie znam Go na tyle dobrze żeby powiedzieć Kocham i żeby pozwolić siebie poznać. Bo może nie chcę go przestraszyć sobą taką jaką jestem. Przecież wiem że takich osób jak ja się nawet nie lubi, gdy chodzą smutne za często płaczą i są sobą?? I czy jest we mnie coś na co można zwrócić uwagę? I dlatego nie pozwalam poznać się do końca.

Wiem już, dlaczego odszedłeś. Nie dziękowałam Ci codziennie za to, że jesteś. Przez to nie wiedziałeś, jak wiele dla mnie znaczyłeś i jak wiele w moim życiu zmieniłeś.

Chcę nie mieć rąk by nie wyrywały się do Ciebie. Oczu by nie chlóneły Twojego wzroku. Uszu by nie poiły się dżwiękiem Twych słów. Nie chce mieć jakiś głupich nóg co ciągle chcą za Tobą biec .. ani noska żeby nie musiał wąchać Twego cudownego zapachu. Ale wiesz co? Najbardziej nie chce mieć serca , zeby nie mogło Cię już kochać.

Widzisz. Gdy zabierzesz mi siebie to rozpadnie się moje ciało. Zostanie tylko pusta głowa. Chociaż nie.Bo w niej jest pamięć o Tobie , wiec zabierz mi i ją.

Bez Ciebie nie ma mnie.

Czasami mam już wszystkiego dość. Bezsilność, spowodowana szarą codziennością, budzi ukrytą wewnątrz mojej duszy agresję. Lecz na dźwięk sms'a czas zatrzymuje się. Gdy czytam kilka słów wystukanych w pośpiechu od niego na mojej twarzy pojawia się uśmiech. Może to i absurd. Szczerzyć zęby do ekraniku komórki. A jednak będę to robić nadal, byleby tylko on zechciał znów do mnie napisać.

Myślę o Tobie, jesteś tam gdzieś i pewnie nie myślisz o mnie, jestem już nikim, a ja wciąż pamiętam zapach Twoich włosów i delikatność rąk. Zatrzymuję się przy brzozie, jest wielka i dzika jak moja miłość, chciałabym teraz zostawiać przeszłość, ale ona jak natrętna przyjaciółka znowu odwiedzi mnie dzisiejszej nocy.

I po co to wszystko? Te spracery w deszczu, te długi rozmowy,te wspólne godziny spędzane na rozmowach?
Po co?
Gdy teraz Cię nie ma...

- nie patrz tak na mnie - powiedział - bo nie będę potrafił powstrzymać się żeby ciebie nie pocałować
- nie wiem o co ci chodzi - skłamałam - patrzę tak jak zawsze, jak na wszystkich.
Oczywiście wiedziałam, że tak nie jest. Ten wzrok zarezerwowany był tylko dla niego. Tak bardzo go kochałam i pragnęłam, że już nie potrafiłam tego ukryć. Wiadomo, że gdy patrzymy na kogoś kto nam się podoba nasze źrenice powiększają się i on to widział. Doskonale potrafił rozszyfrować najdrobniejsze szczegóły. Nagle moje przemyślenia przerwał pocałunek.
- to dlatego, że tak na mnie patrzysz - szepnął
Uwielbiałam kiedy mnie tak całował.

Tak bardzo bym chciala nie zawodzić. Przyjaciół, rodziców, ludzi na mojej drodze. Lecz czuję się taka bezsilna i pusta. Cóż mogę zrobic? Jestem tylko człowiekiem i to tak kruchym człowiekiem, podeptanym już nie raz przez życie. Zawodzę..wszystkich dookoła. A połączyć to uczucie z samotnością to tak jakbym już nie żyła. Jedynie chodzę po świecie z kąta na kąd. Moja dusza już umarła a serce przestało bić.

Tak, właśnie tak się czuję.

Zmęczony zasypiałem z myślą ,że odpocznę od wszystkiego ,od niej.. tylko dlaczego akurat ona musiała mi się śnić..

Pamiętasz ten spacer w deszczu?
Marzyłam, aby tak zostało już zawsze.
Zapewniłeś, że będzie..

a teraz?
będzie, a było- to nie to samo.
tamto 'zawsze' sprawia, że moje serce krwawi.