Zeszyt Naucz, misiiek-92

Łatwo komuś przyjaźń dać
dużo trudniej o nią dbać.
Tym uczuciem nie baw się,
wiem co mówię uwierz że:
Przyjaźń z serca dana
powinna być szanowana.
Mimo przyjaciela wad,
piękniejszy jest świat.
Zrobisz błąd, pomoże wstać,
Będzie zawsze przy Tobie trwać.
Jeśli przyjaciela masz
to znaczy że o przyjaźń dbasz.
Jeśli nie, to naucz się
Tym uczuciem nie baw się.....

Dla Ciebie świat może być okrutny. Możesz widzieć w nim same wady. Masz do tego pełne prawo, bo każdy człowiek posiada własny punkt widzenia. Ja jednak dostrzegam to, czego Ty nie potrafisz: piękno w każdym detalu. Chcesz się tego nauczyć? Jeśli nie widzisz sensu we własnym życiu to dam Ci radę: naucz się dostrzegać go w każdej, choćby najmniejszej części otaczającego Cię świata. Naucz się dziwić tym, co już dawno przestało Cię zaskakiwać. Bo przecież słowo "istnienie" posiada wiele znaczeń i można je interpretować na mnóstwo sposobów... Niekoniecznie pesymistycznych.

A jeśli Ty
Znikniesz gdzieś
Nie wiem jak
Mam odnaleźć Cię
A jeśli ja
Gdzieś zgubie się
podpowiedz jak
znów zdobyć Cię

Wiem już jak to jest gdy nie ma Cie
Wszystko dzieje się inaczej
Tak jak tego chce
Chociaż cały czas uśmiecham się
nie potrafię być bez Ciebie
dobrze o tym wiesz

A jeśli ktoś
Zabierze Cię
Nie pozwól mi
Łatwo poddać się
A jeśli Ty
Będziesz tego chciał
Naucz mnie jak cofnąć czas

Nie potrafię być bez Ciebie, dobrze o tym wiesz . . .

[będzie to dość długie, ale zależy mi na opinii ;>]
Dziękuje Ci Panie, za dar życia, za to, że pozwalasz mi być sobą bez względu na otoczenie.
Dziękuje Ci za oryginalność jaką mnie obdarzyłeś. Za upór, który mam w sobie.
Za te wszystkie wady, które mam i z którym co dzień muszę stawić czoła, którym się przeciwstawiam.
Dziękuję, za te wszystkie pozytywne cechy którymi mnie obdarzyłeś.
Dziękuje za wszystko co jest tu i teraz i niech tak zostanie.
Nie dziękuje tylko za chorą ambicję, którą obdarzona nie mogę sama zwalczyć, i co raz ona mnie zniewala.
Proszę abym na swojej drodze nie spotykałam ludzi pustych i nie wartych uwagi, choć wiem, że tacy nie istnieją, bo każdy ma w sobie choć iskierkę dobra.
Proszę o życzliwość ludzką, pomoc innych w trudnych chwilach, przyjaźń tych, na których mi zależy.
Bym na szlaku życia nie popełniałam więcej błędów, a jeśli jakoś zrobię to niech nauczy mnie on pokory i zwiększy determinację. Po każdym pomóż mi wstać z uniesioną głową, pełną charyzmy i chęci walki z przeciwnościami.
Naucz mnie z pokorą przyjmować twoje decyzje i mój plan życia w Twoich oczach.
Daj mi siłę i wiarę na lepsze życie.
Pozwól cieszyć się z szczęścia swojego i bliźniego.
Pozwól mi żyć pełnią życia!

Zawsze znajdzie się ktoś kto będzie chciał nas zranić.
Nie pytaj , dlaczego ?
Naucz się przyjmować ciosy.

Wokoło mnie wszyscy się gdzieś śpieszą, i mnie poganiają. Tu naucz się na klasówkę z matematyki, tu wyprowadź psa na spacer, tu idź do sklepu, tu zadzwoń do koleżanki dać lekcje, tu zanieś sąsiadce klucz ...
Zawsze muszę się liczyć ze wszystkimi i spełniać ich zachcianki .
A dlaczego nikt nie spełni mojej ?

Chcę tylko więcej czasu na swoje sprawy.

Naucz się kochać swoje życie, wszystko co cię w nim spotyka: ludzi, sytuacje, wydarzenia, emocje, uczucia, a któregoś dnia pokochasz osobę, która odwzajemni twoją miłość.

Zdaję sobie sprawę z tego że mnie nie kochasz, że nie jestem dla Ciebie jedną z najważniejszych osób, że mnie wykorzystujesz, że nigdy Cię nie ma, uciekasz, gdy Cię potrzebuję...
a jednak mimo to nie potrafię Cię nienawidzić... chociaż tak bardzo bym chciała...
proszę, naucz mnie tego...

A kiedy nadejdą deszczowe dni, naucz się pokonywać łzy. Mimo smutku i cierpienia to przecież zawsze jest ta nadzieja, że gdzieś tam pośród dni słonecznych ktoś czeka cichutko z chusteczką.