Zeszyt Na szczycie serca., Insomniaa

Chciałem być odpowiedzią nieba
na jej smutny list
w butelce…

Chciałem ją kochać z całych sił
i mimo wszystko
najgoręcej…

Chciałem pieścić jej drobne dłonie
drżącym niepokojem
ust spragnionych…

Chciałem całować jej nadgarstki
czuć wzburzoną krew
gdy ją dotykam…

Chciałem być jej sensem
dla którego zechce zerwać z nałogiem
i pokochać życie…

Chciałem… lecz ona w liście w butelce
prosiła tylko o wódkę
i o nic więcej…

Pamiętasz ? Biegłaś do mnie w niebieskiej sukience w blasku wiosennego słońca, twoje włosy czesał ciepły wiatr, a ja wsłuchany w bicie twojego serca zrywałem fiołki. Tak, to te fiołki, które do dziś pachną tobą.
Pamiętasz ? Patrzyłaś potem lśniącymi oczyma w niebo, a twoje usta szeptały, że kiedyś pobiegniemy tam razem, trzymając się za ręce...Gdybym tylko zdążył...
Białe obłoki tańczyły dziś walca, kiedy stałem wsparty o granitowy krzyż...z twoim imieniem...

Pamiętasz ? Zostawiłaś mi fiołki...nasze fiołki...

jeszcze Twój dotyk mną niecierpliwie oddycha
gdy tulę mocno co mi najdroższe
i chylę usta nad czasem, on milknie nami spłoszony
jeszcze Twoje dłonie w moich ramionach drzemią
i noc za dzień się przebiera

a już tęsknię do nas
bo tak dobrze mi z Tobą w sercu

Wiesz
śniłeś mi się
taki nagi w rozpaczy
w dłoniach resztki marzeń

obudziło
mnie spojrzenie twoich ust
na nich ślad
ostatnich pocałunków
i oczy szukające tego żaru
zapisanych westchnień

wiem
to, co zostało z czułych słów
jeszcze tli się sercu

tęsknisz...

tam, gdzie spojrzenie zamienia się w dotyk
i usta łączą się w dłoniach nocy
tam będę, byłem i jestem
konwalią Cię nazwę, ich zapachem otulę
uklęknę przed życiem, oddam Ci oddech
bo wiesz, że nigdy Ciebie

nie przestałem

kochać...

Taka drobna
a ma w sobie takie wielkie uczucie
taka cicha
a serce jej bije głośno jak dzwon
taka słaba
a wiarą potrafi góry przenosić...

patrzę na nią z podziwem...

a ona uśmiecha się
i idzie obok mnie
w szpilkach
krętymi ścieżkami
przez życie…

Przyjaźń nie potępia w chwilach trudnych, nie odpowiada zimnym rozumowaniem: gdybyś postąpił w ten czy tamten sposób... Otwiera szeroko ramiona i mówi: nie pragnę wiedzieć, nie oceniam, tutaj jest serce, gdzie możesz spocząć.

Znów przychodzisz do mnie nocą.
Wyłaniasz się z mgły moich zamyśleń, kiedy gwiazdy mrugają niespokojnym snem.
Nie, nie chcę zapomnieć tych porannych spazmów rozkoszy, kiedy twój uśmiech otulał moją zasmuconą twarz. I naszych nocy, kiedy spokojny twój oddech gładził moją pierś.
Nie, nie chcę zapomnieć blasku twoich oczu, kiedy w nich przeglądało się moje serce,
przejęte bólem rzeczywistości.
Brałem cię wtedy w ramiona, a ty rozbieganym szeptem barwiłaś tęczę mojego szczęścia.
Świta już, odchodzisz z mych ramion...
Powiedz, że tylko na chwilę...
I wrócisz znów...
Nocą.

i kiedy odległość zamieniasz na sekundy tęsknoty
i w tysiącu spojrzeń szukasz tego jednego
choćbyś zbłądził wśród gwaru uśmiechów
jedyny tulisz do serca
i łzę pożegnania głaskasz wspomnieniem

wiesz, że kochasz...
- niebo masz dwa kroki bliżej