Zapomniałem czym jest
miłość
a może nie istnieje już to słowo

światło już dawno zgasło
i w pustych korytarzach
ból prostuje kości

wyciągam ręce po więcej
jeszcze raz chcę się urodzić
łzą wylaną ukradkiem

cisza

i tylko
samotność całuje mnie w usta

z podziękowaniem za inspirację

zdarza się
że jestem
lekkością zmierzchu

spaceruję wtedy boso
po łąkach
falowaniem sukienki
kołyszę kwiaty do snu

cichymi zachwytami
budzę pierwsze nocne motyle
obserwuję krąg nowego
niekończącego się
życia

Przyjdzie chwila, że trzeba będzie
zostawić świat i już nigdy nie powrócić.

Póki co, chwytaj swój czas, nie daj się
temu co nieuchronne zasmucić.

Czas jest dla ciebie i z tobą,
niezależnie od okoliczności.

Uczyń atut z każdej chwili,
poszukuj w niej radości.

nie ufaj oczom
gdy kłamią ci
podskórnie wiesz
czym prawda jest

beton i chłód
jak kłamstwo i zło
odebrać chcą uśmiech
i słońce

natury głos
prowadzić chce
w rytm serca
zbliżać do szczęścia

synku

… i do końca swego życia,
Śmiać się już tylko będzie,
Przez łzy własnego serca
Tak chciwie pragnącego...

Pamięcią silnego uczucia
Którego końca się (nie)chciało
Znów rozkołysać pragnienie,
poczuć wszystkimi zmysłami...

Otulić znów twarz, [...]