Zeszyt Nadzieja, castigo6

Nadzieja...
Kiedy ją masz, czekasz na coś, czego pragniesz.
Wtedy po za nią nie widzisz nic innego i omija Cię wiele dobrego.

Dlaczego uświadamiany, że coś jest dla nas ważne, gdy to tracimy??
Dlaczego??

Patrzyła przed siebie, uświadamiając sobie okrutną prawdę,
On już nie wróci. Nigdy.
Czuła jakby jej serce roztrzaskało się na kawałki.
A z oczu płynęły niezatrzymane łzy.

Bo ktoś powiedział, że lepiej pogodzić się z tym, że on nie wróci niż żyć z nadzieją i strasznie cierpieć.

Czasami myślę, że to wszystko to jeden wielki żart. Wciąż czekam, aż ktoś wyskoczy z ukrycia i krzyknie: "Prima aprilis!" Wtedy cały ból mogłabym zamienić w głośny śmiech.

Mam tylko taką małą, cichą, prawie nieistniejącą nadzieję. Nadzieję na to, że w końcu wrócisz. Przecież zawsze wracałeś! Przekręcisz klucz w zamku trzy razy, wyjmiesz klucz prawą ręką, a lewą otworzysz drzwi. Zrobisz krok, zamkniesz drzwi i zdejmiesz buty. Wejdziesz do kuchni, otworzysz lodówkę, napijesz się zimnej coli. Widzisz, znam cię tak doskonale, prawie tak, jakbym uczyła się twoich zachowań uparcie na pamięć.