Zeszyt Nadzieja, pomiedzyTAKaNie

Zawsze nadzieja, zawsze ta k... w zielonej sukience.

/usłyszane dziś w pociągu, ale idealnie pasuje do mojej sytuacji, więc zapragnęłam się tym z Wami podzielić.

Idzie drogą wesoła nadzieja.
Za nią pewne siebie rozczarowanie zapierdziela.

My starajmy się podłożyć rozczarowniu nogę.

A dziś nawet nadzieja szepcze mi do ucha:
'przepraszam, ale nie chcę Cię już oszukiwać. Przegrałaś.'

I znów to samo. Zbyt szybko łomoczące serce, nadzieja pędząca na swych skrzydłach, chwila błogiego uniesienia i... mur nie do przebicia.

Wierząc w to, że jeszcze kiedyś będzie jak dawniej, dochodzę do wniosku, iż ta nadzieja jest bardzo męcząca.

- Tak bardzo się boję (powiedziało Serce do Miłości)
- Nie masz czego, zobaczysz będzie wspaniale (wtrąciło się Szczęście)
- Ale czasami będzie bolało (szepnęło Rozstanie)
- Przecież tamto Serce ma kogoś innego, a ty nie pasujesz do niego (szyderczo zaśmiała się Zazdrość)
- Razem pokonacie wszystkie przeszkody (podszepnęła Nadzieja)

Serce uważnie wysłuchało wszystkich opinii... i zauważyło, że tylko Rozum milczał.

- A ty Rozumie,co o tym sądzisz?
- Wiesz przecież, że moja opinia będzie przeciwieństwem Twojego wyboru... (odezwał się zadumany Rozum)

Ciągle liczysz na jakiś cud, aż w końcu dociera do Ciebie, że nigdy on nie nastąpi. Postanawiasz zmiany i zaczynasz wcielać je w życie. Cud staje się pogrzebany, ale nadzieja zostaje.

List w butelce jak nadzieja w szklanym zamknięta schronie,
która, unosić się będzie, póki w głębi zwątpienia nie zatonie.