Życie krępuje ekspresję życia. Gdybym przeżył wielką miłość, nie mógłbym o niej opowiedzieć.

Nuda jest (...) oknem na nieskończoność czasu, to znaczy, na naszą w nim znikomość. Z niej chyba rodzi się strach przed samotnymi, nużącymi wieczorami, fascynacja, z jaką niekiedy obserwujemy pyłek kurzu wirujący w promieniu słońca, gdy gdzieś tam cyka zegar, dzień jest upalny, a nasza siła woli równa się zeru. Kiedy to okno się otworzy, proszę nie próbować go zamykać; przeciwnie, trzeba otworzyć je na oścież. Albowiem nuda przemawia językiem czasu i może przynieść najcenniejszą lekcję w życiu(...) - lekcję naszej dogłębnej znikomości.(...) „Jesteś skończony” – powiada człowiekowi czas głosem nudy – cokolwiek więc zrobisz, zrobisz to, z mojego punktu widzenia na próżno.

Każda ukochana staje się kiedyś gospodynią domu, każda purpura- płaszczem, każda korona- kapeluszem.

Złudzenie daje odwagę. Najśmielej płynie przez morze ten, kto mniema, że spód okrętu jest dnem głębiny, a wiatry sznurami huśtawki.

Badając depresję i nudę, natrafiamy na bogactwo materiału, który ukazuje to samo poczucie skazania na nieskuteczność-tzn. na całkowitą życiową impotencję (której impotencja seksualna stanowi jedynie cząstkowy wymiar) - jedno z najbardziej bolesnych i nieznośnych doświadczeń. Przekonujemy się, że człowiek jest w stanie zrobić niemalże wszystko, byle tylko wyzwolić się od niego, poczynając od narkomanii aż po okrucieństwo i morderstwo.

Większość tzw. "neuroz" przypomina sytuację piłkarza, który znalazł się na boisku, gdzie grają w baseball. Skoro więc myśli, że football jest jedyną grą na świecie, będzie uważał innych graczy za zboczeńców i wariatów. Kiedy zaś oni będą sądzić, że baseball jest jedyną grą na świecie, będą go postrzegać jako wariata.

Dziecko najwięcej miłości potrzebuje wtedy, gdy najmniej na nią zasługuje.