Gdy przestajemy troszczyć się o to, co inni ludzie sobie pomyślą, tracimy naszą zdolność do tworzenia więzi. Gdy to, co inni ludzie sobie pomyślą, definiuje nas, tracimy chęć, by być wrażliwymi. Jeśli puszczamy mimo uszu całą krytykę, tracimy ważną informację zwrotną, jeśli jednak poddamy się skierowanej ku nam nienawiści, nasz duch zostanie złamany. To lina do akrobacji, a przeciwstawianie się wstydowi to nasz drążek do podtrzymywania równowagi, natomiast rozpięta poniżej siatka zabezpieczająca to jedna lub dwie osoby w naszym życia które mogą pomóc nam skonfrontować z rzeczywistością skierowane do nas słowa nacechowane krytycyzmem i cynizmem.

Jeśli chcesz siać na dni, siej kwiaty. Jeśli chcesz siać na lata, sadź drzewa. Jeśli chcesz siać na wieczność, zasiewaj idee!

[...] poświecenie ma swoje dobre i złe strony. To, która przeważa, zależy od motywów, z jakich się poświęcamy. Wygląda na to, że warto się poświęcać, kiedy dzięki temu zyskujemy coś, czego pragniemy, ale nie warto, gdy poświęcenie pozwala tylko uniknąć czegoś, co nas boli.