Zeszyt Myśli zebrane, Panna A.

Są osoby, które ciężko opisać. Po prostu kiedy jesteś przy nich, dziękujesz Bogu, że akurat pewnego deszczowego dnia, zechcieli przyjąć Cię pod swój parasol.

Było zimno. Na ulicy siedział bezdomny. Zaniedbany, ledwie ubrany.
Dałam mu złotówkę, a on... On wyszeptał zachrypniętym głosem, żebym pamiętała, że pięknie jest żyć, że życie piękne jest i się uśmiechnął. A to było szczere.

Nie płacz serduszko. Nie bój się. Nie poddawaj.
Przecież każdy może się potknąć.
Cichutko. Nie tęsknij za wczoraj. Ufaj w dziś.

A dziś nawet nadzieja szepcze mi do ucha:
'przepraszam, ale nie chcę Cię już oszukiwać. Przegrałaś.'

wiem, że tama mojej wiary przecieka coraz bardziej,
ale zsyłaj mi cegły,
by ten mur nie runął .