Zeszyt myślicielka, milka92

Są kobiety, które nie potrafią być z kimś. Pragną być kochane, chcą być zauważane, podziwiane, ale nie uznają stałości uczuć. To tak jak dotykanie przez szybę. Czy są okrutne? Nie wiem. Samotne? Bardzo, lecz inaczej nie potrafią. Zbyt blisko kogoś się duszą, zbyt daleko usychają.

Ja ciągle żyję, czuję, widzę. Zamknięta, ale żyję. Zniszczona, ale żyję... Bardziej niż kiedykolwiek.

Największa zbrodnia przeciwko naturze to pokolenie kobiet które są wredne bo tylko tak mogą pokazać że są silne.

Dzisiaj najpierw miałam ochotę Cię przytulić,wyjaśnić wszystko,
potem coś się zmieniło,poczułam wielki żal,że nie wierzysz we mnie
słowa kierowane nie wprost ranią bardziej niż szczera prawda wyznana prosto w oczy.

Weźmy w końcu życie w swoje ręce. Nie pozwólmy na to, aby każdego dnia rodził się w nas. coraz większy strach . Nie wykazujmy się tchórzostwem, a siłą i wiarą, że wszystko to co dobre dopiero przed nami.!

Chciałabym poczuć się potrzebna i kochana, chcę żyć z miłością, namiętnością,
zaufaniem i być kimś ważna dla kogoś.

Brakuje mi Twoich zielonych oczu,
brakuje mi Twojego głębokiego spojrzenia.
Brakuje mi Twojego pięknego uśmiechu,
brakuje mi Twoich słodkich warg.
Brakuje mi Twojego spokojnego głosu,
brakuje mi Twoich ciepłych słów.
Brakuje mi zapachu Twojego ciała,
brakuje mi Twoich jedwabistych włosów.
Brakuje mi Twoich delikatnych dłoni,
brakuje mi Twojego kojącego dotyku.
Brakuje mi zwariowanych spacerów z Tobą,
brakuje mi Twojej obecności przy mnie.
Brakuje mi Twojej wspaniałej miłości,
brakuje mi Twojego kochającego serca.
po prostu
Brakuje mi Ciebie...