Zeszyt Moje ciemne myśli, DarkAngel_

w ciemną noc,
biegła w deszczu
skropiona szkarłatnymi łzami,
uciekając przed nieuniknionym
w ręku chowając to,co ukochała najbardziej -
maleńką gwiazdkę

Samotna...
Niezrozumiana...
Mam dość!
Obudźcie się wreszcie
Swoje dusze na powrót wskrzeście
Długo...
Zbyt długo czekałam
Powodów do radości nie miałam
Czemu ...
Czemu tak było jak jest
Próżno czekać na wasz gest
Nigdy...
Nigdy nie pozwolę
By ktoś wpływał na mą wolę
Teraz...
Teraz tak już nie będzie
Odejdźcie...zostawcie...odejdźcie
Nie chce...
Nie chce i nie mam zamiaru
Czekać dłużej innego wymiaru
Sama...
Samotna jak nigdy nie byłam
Przez to nigdy...nigdy naprawdę nie żyłam
Strzeżcie się...
Strzeżcie się wroga swego
Bo nie mam już nic do stracenia cennego
A nie ma...
Nie ma nic gorszego
Od wroga który nie ma nic ważnego
I pamiętajcie...
Pamiętajcie kładąc się spać
Że w ciemnościach możecie ujrzeć mą wściekłą twarz
A wtedy...
A wtedy cóż
W mej bladej ręce ujrzycie też nóż
Nikt i nic...
Nikt i nic was nie uratuje
Ja wam doczesne życie zatruje
Poznacie...
Poznacie co to ból...męka...strach...cierpienie
A mej ręki nie powstrzyma żadne drżenie
Koniec...
Koniec się zbliża nieuchronny
A Ty leżysz wystraszony i bezbronny
Tak...
Tak uwierz że masz się czego bać
Jeżeli przeżyjesz nigdy nie będziesz spokojnie spać
Oglądam się...
Oglądam się i widzę Twe ciało bezwładnie leżące
Me ręce zaciśnięte w pięści...krwią ociekające
Bezwzględna...
Dumna...
Niepokonana!
To ja...
To ja odchodzę jako zwyciężczyni
I pamiętajcie byście nie zostali wrogami mymi
Nie...
Nie już nigdy
Nie daruje mojej krzywdy!!

Dotknięci wiatrem namiętności,
Niesiemy światu nową nadzieję.
W miłosnym uniesieniu,
Znów łapiemy w garści
Masy zaginionych gwiazd.

Nie jesteśmy już tylko ludźmi,
Jesteśmy całym światem...
Dla siebie nawzajem.

Pustymi uliczkami, biegnę do przyszłości
Ze łzami w oczach, nie łapiąc oddechu
Z zabłąkanymi duszami ludzkości
Słysząc kroki za sobą i odgłos śmiechu

Wyciągam ręce, lecz Ciebie nie widać
Nie mogę się zatrzymać, strasznie się boje
Krzyczeć nie potrafię i przeszkód omijać
Nad przepaścią mego życia stoję

Latarnie nie świecą, biegnę cienia nie widząc
Czuje Twój zapach, odezwij się proszę
W otchłani nocy mogę zaniknąć
Tylko dla Ciebie, dla Ciebie to znoszę

Upadam na ziemię, nie potrafię już wstać
Gdzie się nie dotknę czuje ból
Muszę Cie odnaleźć, muszę rade dać
Proszę Cie pomóż, proszę bądź mój

Deszcz zaczyna padać, klęczę pod ścianą
Bolą nawet krople spływające po mym ciele
Na mym policzku, czuje dłoń rozgrzaną
Czy to dłoń Twoja? budzę w sobie nadzieję

Nagły pocałunek wyjaśnia wszystko
Łapię oddech, ból opuszcza me ciało
To jesteś Ty, jesteś tak blisko
Widzę światło, widzę naszą przyszłość...

no i co przyjacielu
zobaczyłeś świat
mówisz że wolałbyś być ślepy
nie widzieć tego zła
umierasz
za życia
nie chcesz tu być
od dna nie da się odbić
zbyt grząski grunt
zapadasz się

sięgasz więc po to
złudnego szczęścia działkę
plujesz im w twarz
jadem ich nienawiści
dlaczego
pytasz wciąż siebie sam
istniejesz
w brudnych burdelach
nielegalnego seksu

twój świat
piękne biuro w centrum miasta
fura za milion
żona bez skazy
i ty przyjacielu
leżący w rowie kloacznym
u progu
zakazanej dzielnicy

jutro znów
załatwisz kontrakt
na zniszczenie prostytucji ...

powiedz że wiesz o czym mówię
gdy łączę wolność i dumę
odcedziwszy od wstydu i strachu

powiedz że znasz zapach powietrza
na poziomie wysoko podniesionego nosa
w obliczu zawiści

powiedz że słuchasz tej samej muzyki
wieszczonej głosami silnymi jak wojska
wojska aniołów

powiedz że rozumiesz gdy płaczą z bólu
sępią o szepty w hałasie przemocy
psychiczo-fizycznej

czerwone
pomarańczowe
żółte
zielone
niebieskie
fioletowe

uczucia zamknięte w słowach
niewypowiedzianych

człowiek zawsze czeka na coś z niecierpliwością, by potem niezmiennie chcieć cofnąć czas do tego, co przeoczył czekając...

Mądrość polega na głębokim zrozumieniu, a nie na wypowiadaniu pięknych
i trudnych słów.

Nie stopniuje się najwyższych wartości,
nie ma "bardziej" przyjaźni czy "najbardziej" miłości.

Jest tyle światów, ile oczu otwiera się rano. Jeżeli drugi człowiek pozwolił Ci zobaczyć świat, tak jak on go widzi - nie rezygnuj z tego.