Zeszyt moje życie, carrieef

Raniłeś mnie - wyśmiewając
Karałeś - próżnią ignorancji
Krzyczałeś - milczeniem
Biczowałeś - słowami

Dzisiaj uderzyłeś mnie pierwszy raz
I zdziwiłeś się, że mnie to w ogóle Nic nie boli
A ja
roześmiałam Ci się w twarz

słowa raniły doszczętnie, wyniszczały, bombardowały najmniejszą jej cząstkę, ale milczenie.. ono było gorsze.

Urodzić się niemym, by nie ranić słowem bliskich...

tak bym chciał...

Nie oceniaj innych na podstawie cudzych opinii.Poznaj daną osobę osobiście,może wtedy zrozumiesz co nią kieruje.Nie krytykuj,jeśli nie znasz powodów czyjegoś postępowania.
Lepiej trzymać język za zębami,nim palnie się jakieś głupstwo.Zastanów się,czy kogoś nie ranisz swoimi słowami

Słowa raz powiedzianego nie sposób cofnąć

Zapomnieć. Takie proste słowo. Gdyby część jej mózgu potrafiła od tak, po prostu wymazać informację bez śladu. Tak jak zapomniała o drobiazgach: wysłaniu życzeń, oddaniu książki do biblioteki, kupieniu pasty do zębów podczas zakupów w supermarkecie. Z wielkimi wydarzeniami nie jest już jednak tak łatwo. Wyryły się w pamięci na zawsze. Żyją w tkankach mózgu, pod skórą, we krwi. Zwinięte w kłębek, drzemią w nieświadomości, do czasu, aż coś je zbudzi. Ni stąd ni zowąd wspomnienia ożywają, wypełniając głowę obrazami przeszłości.

Ludzie są dziwni. Powiecie im, że istnieje 934 527 841 765 gwiazd we wszechświecie - uwierzą wam na słowo. Gdy natomiast ustawicie na ławce w parku tabliczkę z napisem "świeżo malowane", wówczas każdy przechodzeń sprawdzi to własnym palcem.

Moje przemyślenia są proste: nie ma człowieka, który by nie umarł. Łącznie z papieżem. Skoro jest to nieodwołalne i nieodwracalne, to nie ma się czego bać.

Książki to także świat, i to świat, który człowiek sobie wybiera, a nie na który przychodzi.

serce krwawi najbardziej spektakularnie ze wszystkich części ludzkiego organizmu..
wylewa nie tylko krew, ale i maź z uczuć, które w sobie dusiłeś.

Jedyną rzeczą bardziej przygnębiającą od niemożności odnalezienia kogoś jest bycie nieodnalezionym.