Zeszyt Moje, rozdarta

Między nami nie ma nic prócz pragnień
I pragniemy tylko siebie-bardziej
I tęsknimy za ciepłem
Choć wcale nie marźniemy
I nic nas nie łączy
Prócz tego, że pragniemy
Nie ma w nas słów
Które zatrzymują
Ani serc, które więcej czują
Jest tylko dusza,
Ciągle wzruszona
Pragnieniem
I bez Ciebie kona
I tyle nas łączy
Co wspólne uniesienia
I szybko przeminie
Jak obiekt pragnienia

oceń najpierw swoje postępowanie względem mojej osoby po wyciągnięciu wniosków możesz poddać krytyce moje wobec ciebie

Samotność niczym zabójcza broń, ładowana przez czarne myśli wyolbrzymiające każdy problem, posuwa o jeden krok dalej ,który dzieli przepaść od przepaści , pogrążamy się ze strachem tkwiąc w milczącej otchłani