Zeszyt Moje Mysli, jonathan16

Gdyby tak Ciebie nigdy nie było
Czy tyle bajek by mi się śniło
Życie zbyt nudne by się zdawało
I czy uczucie by w sercu grało
Może charakter miałabym inny
Nie taki słodki ani rodzinny
Może w swym sercu jadem zatruta
Może bym była do cna zepsuta
Lecz majac Ciebie życ się uczyłam
Kochałam ,śniłam w marzeniach żyłam
I choc Cię nie ma lat już nie mało
Co zaszczepiłeś w sercu zostało
Nadal śnię baśnie,żyję jak tęcza
Daję radości pełne naręcza
Uśmiech dodaję w wszystko co robię
Tym celebruję pamięc o Tobie
Taką mnie znałeś wiec taką jestem
Daję to odczuc mym każdym gestem
Bo każda miłośc w nas odnajduje
Piękne uczucia,dobroc ,szacunek
Dziś Ci dziękuję za to że byłeś
I mnie tak pięknie życ nauczyłeś
I choc Cię nie ma radośc w mej duszy
Niech mej radości nic nie zasmuci.

Nie należę do Ciebie, a Ty nie należysz do mnie. Miłość nie jest zamkniętą klatką, w której więzimy siebie wzajemnie. To wspólny wybór zaufania szczerości, i życia we dwoje. Nie wiąże Ci rąk, ani nóg, bo wierzę w to, że kochasz mnie całym sercem.

I wiesz, może to dobrze, że nie mamy ze sobą już kontaktu. Mam czas, aby to wszystko przemyśleć. I dochodzę do wniosku, że byłeś tylko osobą w moim życiu, która miała mi uświadomić jak mylne może się okazać pierwsze wrażenie, jakie na kimś robisz..

SZCZĘŚCIE TRZY METRY NAD NIEBEM.....

- Jestem szczęśliwa.

- Jestem szczęśliwszy.

- Nie, jestem o wiele szczęśliwsza.

- Ja jak stąd do Barcelony.

- Stąd do nieba.

- Cóż, jestem jeszcze bardziej szczęśliwy.

- Jak bardzo?

- Trzy metry nad niebem.....

patrzyłam w Twe oczy
trzymałeś mą dłoń
w inny sposób niż zawsze
tak niepewnie
ach, czy mogłam wiedzieć
że żegnasz się, Kochany?

wciąż jesteś Wszystkim
dla mnie
lecz ponoć mówią
że Wszystkiego
mieć nie można..

trzymam w dłoniach wspomnienia
agonia ciała i umysłu
dodaj sił..

Myśli o Tobie w moim sercu, niczym wygłodniała lwica... w dzień są dla mnie słońcem palącym, w noc blaskiem księżyca.

Robię to, tamto.. ale dla Ciebie i tak będzie zawsze coś źle, mimo tego, jak szczerze się staram dla Ciebie..

Nikt nie jest idealny. Czasem zachwycamy się ideami, mądrością, inteligencją i stylem bycia jakiejś osoby, a tak naprawdę sami moglibyśmy jej wiele nauczyć.

Dziś wiem że kiedyś powrócisz
Jak ptak zza błękitnego morza
Odrodzisz jak sfinks z popiołów
Powrócisz jak rankiem zorza

Przybędziesz bo coś Cię tu woła
Jak magnes przyciąga z daleka
Więc przybądź na skrzydłach sokoła
Nie pozwól na siebie już czekac

Zostanę Twą muzą gdy zechcesz
Poezją się wzbijesz do nieba
Swym wierszem zachwycisz jak zawsze
Bo bez nich to życ się już nie da

Nie zwlekaj bo droga daleka
Zbyt dużo już czasu straciłeś
Poezja na Ciebie wciąż czeka
I ciągle pamięta że byłeś.

Jeśli odchodzicie z jakiegoś powodu
z tego portalu to proszę wracajcie.

Nowe drogi nowe cele nowe życie nowe wszystko,
Tu zaczynam nowe życie i wyciągam kartkę czystą,
Gniotę tą co zapisana i wyrzucam ją w ognisko,
To co było znika w ogniu i zostaje tylko przyszłość,
brnąć do przodu chcę przed siebie nie zważając na urwisko
tam gdzie dojdę do krawędzi wiem że znowu będzie ślisko.
Wiem, że pod nogami kryje się kolejne osuwisko.
Ale teraz się zatrzymam, nie upadnę w przestrzeń nisko.
Teraz wierzę mam nadzieję i nie poddam się tak szybko.
Nowe me wyobrażenie tego świata do mnie przyszło.
I od teraz chcę żyć chwilą mówiąc być aktualistką
nie ma sensu patrzeć na to co już dawno do mnie przyszło.
Inni mogę mówić do mnie ja i tak wiem mogę wszystko.
Więc zabieram stąd ze sobą stos mych myśli, to skupisko.
Na początku kartki zacznę pisać moje imię i nazwisko...

Wiesz ja kiedyś też uciekałam od wszystkiego? Od uczuć, emocji, od samej siebie... A najgorszej jest to że nie widziałam w tym nic złego. Nie czułam jak ślepo patrze w lustro, jak co chwile sama siebie okłamuję. Te chwile były czymś strasznym, opętały całą moją świadomość. Czułam że to co robię było słuszne, że jak spróbuję zapomnieć to będzie jak dawniej. A jednak przeliczyłam się, było tylko gorzej. Myśli nie chciały współpracować ani z sercem ani z rozumem. Były odosobnieniem wszelkiego co by dało mi żyć. W pewnej chwili już nie umiałam patrzeć, nie chciałam czuć, ani słyszeć. Nie potrafiłam wydobyć słowa, które moje uczy by chciało usłyszeć. Wyrazić jakiś gest by moje oczy uszczęśliwić. Wszystko było czymś okropnie paskudnym, [...]