Zeszyt "moje", PanKotlet

Nie pamiętam dokładnie jak to było z tym cytatem, ale był on na końcu książki kiedy on wraca do ukochanej (nie pamiętam czy mówię prawdę bo naprawdę dawno to czytałem) i okazuje się, że jej nie ma, że już tam nie mieszka czy coś i odchodząc wymawia te słowa jakby w pustkę czy może do samego siebie..
Ten cytat idzie za mną odkąd go przeczytałem i mam nadzieję, że kiedyś uda mi się go powiedzieć i to szczerze..

Niektórym widać po dwudziestce z górki... na pazurki, jest i było.
Mentalna starość jest gorszka od tej metrykalnej
Tak myślę

A mnie się wydaje, że to właśnie śmierć - wybrana dobrowolnie i całkiem świadomie - jest dowodem największej Odwagi - odwagi pomyślenia o Sobie Samym, o swoich potrzebach ... zakrawa na egoizm? nie do końca .... chodzi mi o Ludzi, którzy całe życie myślą o Innych, o tym by to właśnie Innym było dobrze a sami .... zatapiają i gubią się w sobie nie znajdując nawet cienia zrozumienia w ludzkich osądach i ocenach...

Nie jestem aż taką egoistką aby tak sadzić.Minusik jak dla mnie.

O nic się nie czepiam, byłem po prostu ciekawy :)

Gdy pojawia się miłość, wszystko inne idzie łatwiej albo też ma mniejsze znaczenie...

Małytrojan masz moje stu procentowe poparcie! Życie jest piękne bez sprzecznie.

ja też nie

Aby Adolf mógł rozwiązać problem religii, musiał by się powiesić.. zawczasu,
ale pewnie nie tak wyobrażał sobie emeryturę 'kreatora świata'..

tak.

jest jeszcze odpowiedzialny mężczyzna na końcu