Zeszyt Moja poezja, Create.J.Kate

Kocham Cie jak kochałam - mocno i czule.
Marzę o dniu, gdy znów cię przytulę.
Lecz te marzenia nierealne są,
Bo zjebałam całą sprawę tą.
Nikt nie wie, że Cię kocham.
Nikt nie wie, że po nocach szlocham.
Nikt nie wie, że dla ciebie to serduszko na ręce.
Nikt nie wie jak bardzo płacze moje serce.
Nikt nie wie jakim uczuciem Cię darze,
Bo naprawdę nikt nie wie o czym ja marze.
Nikt nie wie o czym pragnę i śnię.
Ja chce się poddać, bo jestem na dnie.
Nikim jestem - rację miałeś.
Ty najmocniej mnie kochałeś.
Wiem, nie będę mieć lepszego.
Od Ciebie Ty mój kolego.
Chcę patrzeć w Twoje oczy i ust znów poczuć smak.
Jak będę miała szanse - to proszę daj mi znak.
Chcę ją wykorzystać i skorzystać mądrze.
Może wtedy naprawdę coś do mnie dotrze.
Proszę daj mi szanse i nie pokazuj nikomu.
Jak coś to często jestem sama w domu.
Będę na Ciebie czekać - tylko daj mi znak.
Małą krótką odpowiedz - nie albo tak.

Nikomu trzeciej szansy jak Tobie nie dawałam.
Od tej wrednej strony jeszcze Cie nie znałam.
Ja Ci zaufałam, szczera byłam z Tobą,
Lecz Ty byłeś jeszcze z tą drugą osobą.
Ta twoja dwulicowość - obudziła moją złość.
Teraz na zawsze mam już Ciebie dość.
Nie chce Cię widzieć, bo mocno mnie zraniłeś.
I pewnie szczerym uczuciem nigdy nie darzyłeś.

Jeśli zlamiesz mi serce, i powiesz wtedy NIE,
To ja wezmę żyletke, która ostro tnie.
I wtedy stracę życie choć mam 15 lat.
I bede w cieplym piekle, gdzie duzo żelaznych krat.
Potnę sobie ręcę nie wszerz lecz wzdluż
Bo się zbliża żniwiarz jest już tuż tuż.
I wtedy moje cialo będzie w trumnie gnilo.
A ja pamiętać bede, jak dobrze mi się żylo.
Każdą chwilę będę wspominać, oraz plakać będę.
Dopoki doświadczenia w straszeniu nie zdobędę.
A ja wtedy przyjdę i straszyć będę Ciebie.
Oraz bardzo żalować, że nigdy nie bede w niebie.