Zeszyt miłość, galaretka

Proszę, bądź mym słońcem, takim osobistym. Rozchmurz te ponure dni, a tym słonecznym dodaj jeszcze więcej blasku.

Tak trudno w dzisiejszych czasach znaleźć ludzi, którzy są dla nas w stanie poświęcić własne życie i tak trudno o prawdziwych przyjaciół, dlatego nie pozwalajmy tak łatwo tego niszczyć. Choćby nie wiem co.

Z Tobą nawet szukanie igły w stogu siana byłoby ciekawą i przyjemną formą spędzania wolnego czasu.

Chociaż w moim pokoju było 25 stopni, miałam na sobie szlafrok i wełniane skarpety, owinięta byłam w kołdrę i koc... obudziłam się zwinięta w najmniejszą możliwą kulkę, tuż przy brzegu łóżka, tuląc się do oparcia.
Nie powinno mi być zimno, prawda?
A jednak Twoje ciepło jest mi najbardziej potrzebne i nie zastąpi go głupie 25 stopni i kawałek materiału.

Czasami mam ochotę odlecieć gdzieś daleko wraz z wiatrem. Zmieszać się z jesienną szarugą i grającym swą symfonię deszczem.

Nie chcę uprawiać z Tobą seksu. Chcę się z Tobą... kochać.

*Dla mnie to różnica.

Ciemnosc nocy..
Goraca herbata..
Milion niepoukladanych mysli..
Zmarszczona kartka..
Dawno rozpisany dlugopis..

I co?
Jedno imie, milion razy pisane z glebi serca.

Bicie Twojego serca - kojącą melodią dla moich uszu.

*Dziękuję, że jesteś.

Jesteś moim promykiem w pochmurny dzień, moją kroplą kiedy chce mi się pic, moim żarem kiedy serca chłód, moim natchnieniem gdy brakuje sil. Właśnie tym dla mnie jest Twoje "kocham cie".