Zeszyt Miłość, Grabcia007

Miłość sprawia, że choć przez chwilę możemy zapomnieć o przeklętej ciemności, która jest kresem wszystkiego. [...] Miłość jest jedyną rzeczą, która trwa. Góry na przestrzeni milionów lat rozpadają się, formują się od nowa [...]. Morza wysychają. Pustynie ustępują oceanom. Czas niszczy każdą budowlę wzniesioną przez człowieka. [...] Ale miłość jest siłą, energią, potęgą.

Wierzę, że im bardziej się kocha, tym więcej się czyni, gdyż miłości, która nie jest niczym więcej niż uczuciem, nie mógłbym nawet nazwać miłością.

Prawdziwa miłość nie ma szczęśliwego końca, bo nigdy się nie kończy. Wybaczenie to jak wyznanie, że wciąż się kocha.

Bo miłość to świadomość, że jest się kimś najważniejszym. To życie z kimś, kto przytrzyma za rękę, gdy ziemia się zatrzęsie, a nie z kimś, kto sam co chwila będzie wywoływał trzęsienie ziemi słowami: odchodzę!, to ja w takim razie wyjeżdżam!

Miłość to siła, która nierozerwalnie łączy, spaja w jedno i nie pozwala wypowiadać słów, które tak bardzo ludzi dzielą. Bo miłość to niemożność wyobrażenia sobie życia bez tej osoby.

Miłość to nie staw, w którym można zawsze odnaleźć swój odbicie. Miłość ma swoje przypływy i odpływy. Ma też swoje rozbite okręty, zatopione miasta, ośmiornice, burze i skrzynie złota i pereł. A perły leżą głęboko.

A gdy miłości zabraknie i umrzemy z tęsknoty , nie będzie już nadziei dla nas - upadłych aniołów...

Kiedy ze mną jesteś
Czuję, że oddycham
Kiedy mnie kochasz
Cała ziemia drży
Kiedy na mnie patrzysz
Uciekam myślami
Do Ciebie
Do naszych chwil
Kiedy przy mnie stoisz
Żadnej wojny się nie boję
Kiedy się uśmiechasz
Przestaje padać deszcz
Kiedy pytasz czasem
Czy już jestem Twoja
Wiesz to
Odpowiedź masz w sercu na dnie.

- Jąkasz się ?! - krzycząc desperacko prosto w twarz chłopaka - Wyduś to z siebie! Mów to co czujesz! Nie mam czasu na dziecinne zagrywki... Chodź! - wstała od stolika, złapała chłopaka za rękę i wybiegła z nim na dwór - Mój były podarował mi ostatnio to - palcem wskazała mu na niebo, w kierunku jednej z najmocniej świecących gwiazd - ta gwiazda miała należeć do nas! To mi po nim zostało! A ty posiadasz coś bardziej wartościowego!
- Ja? - zapytał półgłosem, patrząc jej prosto w oczy z delikatnym uśmiechem, i powoli kontynuował - ja mogę dać Ci tylko to "coś", czego nie będziesz mogła pokazać i określić w żaden sposób...
- Co to!?
- Miłość..

Kocham cię - szepnęła zamykając oczy.
Powoli po policzku spłynęła jej łza. Pierwsza łza szczęścia w jej życiu.