Zeszyt miłość, azle

Nasze marzenia wędrują po tym samym niebie, czy wiesz...
Gdzieś, kiedyś, tam złączą się nasze usta.

Miłość przyszła do mnie
tak cichutko
jak lot motyla w rumiankach
jak moje życie…

Nie byłem gotowy na uczucia
nie miałem nawet
cukru na osłodzenie herbaty
i masła, by posmarować chleb…

Nie miałem nic, co mógłbym jej dać
a ona…spojrzała w moje oczy
i odnalazła w nich wszystko
czego szukała…

"
-Co możesz mi powiedzieć o miłości?
-Tyle, moja droga, co myślę, że wiem. Otóż, spójrz na ludzi jak na dwie pochodnie, a na tych szczerze się kochających- jak na blisko płonące, często dzielące ogień pochodnie. Jedna płonie dla drugiej, choć każda z osobna także dla siebie. Żadna nie może całkowicie spalić się dla drugiej, wielki bowiem byłby to egoizm, gdyby tak po prostu zostawiła ją, wcześniej oddając cały żar! Musi być zawsze, dbając też o swój płomień, by rozniecać ognie tej drugiej, gdy przygasają. O tak... Jedna bez drugiej płonąć nie powinna... i coś tak czuję, że nie może. Och, nie może...!

To nie prawda, że prawdziwa miłość zdarza się raz w życiu. Można prawdziwie kochać wiele razy, ale tylko jedną osobę na raz.*

Na miłość samą w sobie jest tysiąc słów, ale nigdy nie znajdzie się takiego, które w całości oddawałoby jej sens.

Żeby kołem fortuny zakręcić, wystarczy fartowna oś…
aby pięknie Świat zawirował... niezbędny jest ten Ktoś.