Zeszyt Martwe nadzieje, Nina K

Wciąż się tulacze po tym świecie, szukając siebie i ciągle prześladuje mnie myśl, że nie należę do tego swiata. Marzy mi się odejście w nieznanie, gdzie spokój i uśmiech nigdy nie ucieknie.

Rozbijam się
niezdarnie
od ścian Twego pożądania

Twoje ramiona
niczym dom
dla mojego serca

zbyt odległe

Nigdy nie czułam się
taka bezdomna

/Dla P/

Prosisz mnie o niemożliwe
lecz żyć tutaj już nie umiem

nie potrafię być szczęśliwa
może kiedyś to zrozumiesz

miłość ofiary wymaga
dałam siebie caluteńką

czy wiesz czego mi jest szkoda
niespełnionych marzeń,pieszczot

muszę codziennie umierać
czas uparcie mnie pogania

nie da się tęsknot pozbierać
ni oszukać przeznaczenia

Składam ręce
Jak do modlitwy
Krzycząc najgłośniej jak potrafię
Twoje imię

Ptaki odleciały
Wiosną

Kwiaty zwiędły
Jak moje serce

W środku lata
Rozpoczęła się zima

I tylko gdzieś
W oddali
Widać w ogniu
Krwi
Ślady
Mojego jestestwa

Z kimś, z kim można dzielić myśli niczym chleb;
bez obawy wytykania niesprawiedliwości podziału.