Zeszyt malika, malik159

Serce strącone z dłoni
bólem nienawiści
karmi
nienasycone oczy
zamknięte
w półuśmiechu usta
napełnione
zdradą serce.

Gdzieś tam każdy nas jest potworem. Tylko jedni się z tym uzewnętrzniają, a inni, hodują swojego potwora głęboko w środku i tylko czasami wypuszczają go na spacer.

Kobiety czasami posuwają się bardzo daleko i poświęcają wiele wysiłku, by zaspokoić pragnienie zemsty.

Już za Tobą nie tęsknię.

Serce bije równomiernie
Nie wyrywa się do Ciebie.
Istnieję już tylko dlatego,
że istnieję. A nie Ty.
Oczy nie płoną z zachwytu.
I w uśmiechu twoim
Nie rozpadam się na kawałki.
Nie jest jak półksiężyc
Po którym się rozpływałam
Bo atmosfery
Brak.

Myślę o Tobie, bo muszę.

Jeszcze chcę za tobą
Raz czy dwa
Zapłakać z tęsknoty.

"Naiwnością lub głupotą jest wiara, że kłamca przestanie kłamać, niewierny przestanie zdradzać, a ten kto nie potrafi kochać pokocha."

Nie da się realizować własnych marzeń, stale pozostając pod silnym wpływem czyichś nacisków i opinii.

Zaczynając życie od nowa warto jest spalić za sobą kilka mostów, ale pod żadnym pozorem nie można zniszczyć wszystkich. Zawsze bowiem trzeba zostawić sobie choć jedną drogę ucieczki, gdyż nigdy nie wiadomo czy ta, którą wybraliśmy jest na pewno właściwa.

Chciałabym mieć te 7 lat, kiedy to nie obchodziło mnie w
co się dziś mam ubrać, czy wszystko do siebie pasuje,
czy jest czyste. Wyjazd za miasto był czymś wielkim, a
brak kąpieli był dniem dziecka. W świecie tego dziecka
problemem były potwory pod łóżkiem... Nie miałam
żadnych obowiązków i nie musiałam uczyć się życia bo
rodzice wszędzie prowadzili mnie za rękę.

Chwytając na oślep za słowa
widzę jak marszczysz brwi
próbując jednocześnie
uspokoić swoje sumienie

Wsłuchuję się umiejętnie
w każdy rzucony argument
lecz nie potrafię zrozumieć
łzy zbierającej się pod powieką

Jedynie kiwnięciem głowy
podtrzymuję dziwny monolog
który niszczył każde marzenie
wyśnione przez cichą tęsknotę…

21.11.2013